جاذبه های گردشگری نزدیک به مقبره لنین

مقبره لنین در قلب مسکو میدان سرخ آرامگاه ابدی ولادیمیر ایلیچ اولیانوف معروف به لنین است. این بنای سنگی مهم ترین جاذبه سیاسی و تاریخی مسکو به شمار می رود که سالانه پذیرای هزاران بازدیدکننده از سراسر جهان برای دیدن جسد مومیایی شده اوست.

آرامگاه لنین در مسکو

آرامگاه لنین که به عنوان مقبره لنین نیز شناخته می شود یکی از نمادین ترین سازه ها در شهر مسکو و قلب تاریخی آن میدان سرخ است. این بنای یادبود محل نگهداری پیکر مومیایی شده ولادیمیر لنین بنیان گذار اتحاد جماهیر شوروی است و از زمان گشایش آن در سال ۱۹۲۴ به یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری و زیارتی برای علاقه مندان به تاریخ کمونیسم و بازدیدکنندگان کنجکاو تبدیل شده است.
موقعیت مکانی این آرامگاه در کنار دیوار کرملین اهمیت تاریخی و سیاسی آن را دوچندان می کند. معماری مقبره که توسط الکسی شوسف طراحی شده با الهام از اهرام باستانی و با استفاده از سنگ های گرانیت قرمز و سیاه ظاهری ساده اما با ابهت دارد که با فضای میدان سرخ هماهنگی یافته است.
ورود به این آرامگاه تجربه ای منحصر به فرد است. بازدیدکنندگان در سکوت و احترام کامل از کنار تابوت شیشه ای که جسد لنین در آن قرار دارد عبور می کنند. فضای داخلی کم نور و سنگین حس و حال خاصی به بازدید می دهد و تمرکز را بر روی پیکر مومیایی شده لنین معطوف می سازد. این مکان تنها یک مقبره نیست بلکه یادمانی از یک دوره مهم تاریخی و اندیشه ای است که جهان را تحت تأثیر قرار داد.
با وجود تغییرات سیاسی فراوان در روسیه آرامگاه لنین همچنان به عنوان یک سایت تاریخی و فرهنگی حفظ شده است. بازدید از آن فرصتی است برای درک بهتر تاریخ قرن بیستم و تأثیرات عمیق انقلاب روسیه. نزدیکی آن به دیگر جاذبه های اصلی میدان سرخ مانند کاخ کرملین کلیسای سنت باسیل و فروشگاه بزرگ گوم باعث می شود که بازدید از آن به راحتی در برنامه سفر گردشگران مسکو گنجانده شود.

لنین و جسد مومیایی شده او

ولادیمیر ایلیچ اولیانوف که با نام مستعار لنین شناخته می شود یکی از تأثیرگذارترین شخصیت های تاریخ مدرن و رهبر انقلاب بلشویکی روسیه در سال ۱۹۱۷ بود. او نقش کلیدی در تأسیس اولین دولت سوسیالیستی جهان یعنی اتحاد جماهیر شوروی ایفا کرد و به عنوان یک نظریه پرداز برجسته کمونیستی شناخته می شود. لنین در ۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ در سن ۵۳ سالگی درگذشت. مرگ او ناشی از بیماری های عروقی بود که در سال های پایانی عمرش او را به شدت آزار می داد.
پس از مرگ لنین با وجود اینکه برخی معتقد بودند او وصیت کرده است که در کنار مادرش به خاک سپرده شود تصمیم بر این شد که جسد او به روشی علمی مومیایی و برای همیشه حفظ شود تا نسل های آینده بتوانند از نزدیک پیکر رهبر انقلاب را مشاهده کنند. این تصمیم بیش از هر چیز ریشه در اهمیت نمادین لنین برای رژیم جدید داشت و با درخواست های متعدد مردمی که خواهان حفظ جسد او بودند تقویت شد.
جسد لنین توسط تیمی از متخصصان برجسته روسی مومیایی شد و از آن زمان تاکنون تحت مراقبت های بسیار دقیق و علمی قرار دارد. این فرآیند مومیایی کردن بسیار پیچیده و منحصر به فرد است و شامل استفاده از مواد شیمیایی خاص و نگهداری جسد در شرایط دمایی و رطوبتی کنترل شده می شود. این روش نه تنها ظاهر جسد را حفظ کرده بلکه انعطاف پذیری و حالت طبیعی آن را نیز تا حد زیادی نگه داشته است.
نگهداری از جسد مومیایی شده لنین توسط یک تیم تخصصی در مؤسسه ای علمی در مسکو انجام می شود. این تیم به طور منظم جسد را مورد بررسی قرار داده و فرآیندهای لازم برای حفظ آن را انجام می دهند از جمله حمام های شیمیایی و تعویض لباس. این مراقبت های مستمر و دقیق جسد لنین را به یکی از معروف ترین نمونه های مومیایی مدرن در جهان تبدیل کرده است و بازدیدکنندگان مقبره می توانند از نزدیک شاهد این شاهکار علمی باشند.

شیوه مومیایی کردن لنین

فرآیند مومیایی کردن جسد ولادیمیر لنین پس از مرگ او در سال ۱۹۲۴ آغاز شد و به سرعت به یکی از پیچیده ترین و پیشرفته ترین نمونه های حفظ پیکر انسان در تاریخ تبدیل گشت. این کار نه تنها یک روش نگهداری ساده بلکه یک پروژه علمی مستمر بود که توسط تیمی از بهترین بیوشیمیست ها آناتومیست ها و جراحان شوروی انجام شد.
در ابتدا جسد لنین برای نمایش عمومی به طور موقت مومیایی شد اما با توجه به درخواست های مردمی و تصمیم رهبران حزب این فرآیند به یک نگهداری دائمی تبدیل گشت. روش به کار رفته برای مومیایی کردن لنین با روش های باستانی مانند مومیایی کردن مصریان تفاوت اساسی دارد. به جای خشک کردن کامل جسد تمرکز بر حفظ انعطاف پذیری و ظاهر طبیعی پوست و بافت ها بود.
تکنیک اصلی شامل تزریق محلول های شیمیایی خاص به شریان ها و بافت ها بود که از تجزیه جسد جلوگیری می کرد و در عین حال حالت ارتجاعی آن را حفظ می نمود. یکی از محلول های کلیدی مورد استفاده ترکیبی از گلیسرین فرمالدئید اتانول و پتاسیم استات بود. این مواد به طور منظم و در فواصل زمانی مشخص به جسد تزریق می شدند.
علاوه بر این جسد در یک محفظه شیشه ای با دمای ثابت حدود ۱۶ درجه سانتی گراد و رطوبت بین ۸۰ تا ۹۰ درصد نگهداری می شود. این شرایط محیطی کنترل شده برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها و حفظ پایداری شیمیایی جسد حیاتی است. هر چند وقت یک بار معمولاً هر ۱۸ ماه مقبره برای انجام فرآیندهای نگهداری دقیق تر تعطیل می شود. در این دوره جسد به طور کامل از تابوت خارج شده و در حمام های شیمیایی مخصوص قرار می گیرد و لباس های آن نیز تعویض یا تمیز می شوند.
این روش نگهداری بسیار پرهزینه و نیازمند دانش تخصصی بالایی است. تیمی که مسئولیت این کار را بر عهده دارد به طور مداوم در حال تحقیق و بهبود تکنیک های خود برای اطمینان از حفظ بلندمدت پیکر لنین است. این فرآیند نشان دهنده تلاشی بی سابقه برای جاودانه ساختن فیزیکی یک رهبر سیاسی است.

تاریخچه مقبره لنین

تاریخچه مقبره لنین داستانی از تحولات سیاسی و اجتماعی در اتحاد جماهیر شوروی است که با مرگ ولادیمیر لنین در سال ۱۹۲۴ آغاز شد. پس از درگذشت او بحث های فراوانی در مورد نحوه نگهداری از جسدش درگرفت. با توجه به جایگاه لنین به عنوان رهبر انقلاب و بنیان گذار دولت شوروی تصمیم گرفته شد که جسد او مومیایی و برای بازدید عموم نگهداری شود.
اولین مقبره یک سازه چوبی موقت بود که تنها چند روز پس از مرگ لنین در میدان سرخ ساخته شد تا مردم بتوانند برای ادای احترام از جسد او دیدن کنند. تقاضا برای بازدید به قدری زیاد بود که دولت تصمیم گرفت این سازه را گسترش دهد و یک مقبره چوبی بزرگتر و مقاوم تر ساخت که در همان سال ۱۹۲۴ افتتاح شد. این سازه چوبی به سرعت تبدیل به نمادی از رژیم جدید شد.
با گذشت زمان و اثبات موفقیت آمیز بودن روش مومیایی کردن نیاز به یک سازه دائمی و با شکوه احساس شد. طراحی مقبره دائمی به الکسی شوسف معمار برجسته روسی سپرده شد. شوسف با الهام از معماری یادبودهای باستانی از جمله اهرام و زیگورات ها طرحی را ارائه داد که با استفاده از سنگ های گرانیت قرمز سیاه و خاکستری ساخته شد. ساخت این مقبره سنگی در سال ۱۹۲۹ آغاز شد و در سال ۱۹۳۰ به پایان رسید.
مقبره سنگی نه تنها به عنوان محل دفن لنین عمل می کرد بلکه یک سکوی تشریفاتی نیز در بالای آن طراحی شد که رهبران حزب کمونیست در مناسبت های مهم مانند رژه های روز کارگر و روز پیروزی از آن برای سخنرانی و تماشای مراسم استفاده می کردند. این سکو تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقش مهمی در مراسم رسمی داشت.
در طول جنگ جهانی دوم جسد لنین برای جلوگیری از آسیب در زمان حمله نازی ها به طور موقت به شهر تیومن در سیبری منتقل شد و پس از پایان جنگ و اطمینان از امنیت مسکو دوباره در سال ۱۹۴۵ به مقبره بازگردانده شد. پس از مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳ جسد او نیز مومیایی و برای مدتی در کنار لنین در داخل مقبره نگهداری شد اما در سال ۱۹۶۱ و در پی سیاست های استالین زدایی خروشچف جسد استالین از مقبره خارج و در قبرستان دیوار کرملین در پشت مقبره دفن شد.
مقبره لنین در طول تاریخ خود شاهد تغییرات و بازسازی های متعددی بوده است تا از پایداری سازه و شرایط نگهداری جسد اطمینان حاصل شود. این بنا همچنان به عنوان یک بخش جدایی ناپذیر از میدان سرخ و یک یادگار مهم از گذشته شوروی باقی مانده است.

تشییع جنازه لنین

مراسم تشییع جنازه ولادیمیر لنین در ژانویه ۱۹۲۴ یکی از بزرگترین و پرشورترین رویدادها در تاریخ روسیه بود که نشان دهنده میزان نفوذ و محبوبیت او در میان توده های مردم و اهمیت او برای رژیم تازه تأسیس شوروی بود. لنین در ۲۱ ژانویه در گورکی در نزدیکی مسکو درگذشت و خبر درگذشت او به سرعت در سراسر کشور منتشر شد و موجی از اندوه و عزاداری را به همراه داشت.
در ۲۳ ژانویه تابوت حاوی پیکر لنین با قطار از گورکی به مسکو منتقل شد. در طول مسیر مردم در ایستگاه ها جمع شده بودند تا برای آخرین بار به رهبر خود ادای احترام کنند. پس از رسیدن به مسکو جسد لنین به تالار ستون ها در خانه اتحادیه ها منتقل شد و به مدت سه روز برای بازدید عمومی به نمایش گذاشته شد. هزاران نفر از سراسر روسیه با وجود سرمای شدید زمستان به مسکو سفر کردند تا از پیکر لنین دیدن کنند. صف های طولانی و بی وقفه در اطراف ساختمان تشکیل شده بود و مردم ساعت ها در انتظار می ماندند.
در ۲۷ ژانویه مراسم اصلی تشییع جنازه برگزار شد. پیکر لنین در یک تابوت باز از تالار ستون ها به سمت میدان سرخ برده شد. این مراسم با حضور گسترده مقامات حزب نمایندگان کارگران و دهقانان و انبوه مردم همراه بود. سخنرانی های متعددی به یاد لنین ایراد شد و او به عنوان قهرمان انقلاب و بنیان گذار دولت شوروی ستایش گشت.
پس از رسیدن به میدان سرخ پیکر لنین به داخل اولین مقبره چوبی موقت که به سرعت در کنار دیوار کرملین ساخته شده بود منتقل شد. این انتقال و قرار دادن جسد در مقبره موقت آغاز فرآیند نگهداری دائمی از پیکر او بود که با تصمیم به مومیایی کردن جسد برای بازدید عمومی همراه شد. مراسم تشییع جنازه لنین نه تنها یک وداع با رهبر فقید بود بلکه نمایشی قدرتمند از اتحاد و عزم رژیم جدید برای ادامه راه او محسوب می شد و پایه های تقدیس شخصیت لنین را در فرهنگ شوروی بنا نهاد.

وصیت نامه لنین

موضوع وصیت نامه ولادیمیر لنین یکی از بحث برانگیزترین و پیچیده ترین مسائل در تاریخ اتحاد جماهیر شوروی و به طور خاص در مورد سرنوشت پیکر او پس از مرگ است. با وجود اینکه لنین در وصیت نامه رسمی یا یادداشت های پایانی خود به صراحت درباره نحوه دفن یا مومیایی کردن پیکرش چیزی ننوشته بود برخی منابع و روایت ها حاکی از تمایل او به دفن شدن به شیوه ای ساده و در کنار مادرش در سن پترزبورگ (که در آن زمان پتروگراد نامیده می شد) بود.
اما پس از مرگ لنین رهبران حزب کمونیست به ویژه ژوزف استالین با توجه به جایگاه نمادین و کاریزماتیک لنین برای انقلاب و رژیم جدید تصمیم گرفتند که پیکر او را مومیایی کرده و برای همیشه در معرض دید عموم قرار دهند. این تصمیم با درخواست های گسترده ای از سوی کارگران و سربازان از سراسر کشور همراه شد که خواهان حفظ پیکر رهبرشان برای نسل های آینده بودند. این تقاضاها چه خودجوش باشند و چه سازماندهی شده به رهبران حزب این امکان را داد که تصمیم به مومیایی کردن را تصمیمی مردمی و مطابق با خواست توده ها جلوه دهند.
بنابراین با وجود هرگونه تمایل شخصی احتمالی لنین به دفن ساده اراده سیاسی و نمادین بر آن غلبه کرد. مومیایی کردن و نمایش پیکر لنین در میدان سرخ به سرعت به یک ابزار قدرتمند برای مشروعیت بخشیدن به رژیم شوروی و ایجاد یک کیش شخصیت پیرامون لنین تبدیل شد. این اقدام به رهبران جدید امکان می داد تا خود را وارثان برحق لنین و ادامه دهنده راه او معرفی کنند.
موضوع وصیت نامه لنین به ویژه یادداشت های او که در آن ها نسبت به شخصیت استالین و دیگر رهبران حزب ابراز نگرانی کرده بود پس از مرگ او توسط استالین و حامیانش پنهان نگه داشته شد تا از به چالش کشیدن قدرت استالین جلوگیری شود. بنابراین تصمیم برای مومیایی کردن لنین بیشتر یک تصمیم سیاسی بود تا اجرای وصیت شخصی او و این اقدام به بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ و نمادگرایی شوروی تبدیل شد.

گورستان میدان سرخ

میدان سرخ مسکو نه تنها به دلیل وجود مقبره لنین شهرت دارد بلکه بخشی از آن به عنوان یک گورستان یادبود نیز مورد استفاده قرار گرفته است. گورستان دیوار کرملین که در پشت مقبره لنین و در امتداد دیوار شرقی کرملین قرار دارد محل دفن بسیاری از شخصیت های مهم و برجسته تاریخ اتحاد جماهیر شوروی است.
تاریخچه این گورستان به دوران انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ بازمی گردد. در نوامبر ۱۹۱۷ پس از درگیری های شدید در مسکو بسیاری از قربانیان و مبارزان بلشویک در گورهای دسته جمعی در میدان سرخ به عنوان یک مکان مقدس و نمادین دفن شدند. این اقدام آغازگر استفاده از میدان سرخ به عنوان یک گورستان یادبود برای قهرمانان انقلاب و دولت شوروی بود.
با گذشت زمان این گورستان به محل دفن شخصیت های کلیدی حزب کمونیست نظامیان برجسته فضانوردان دانشمندان و دیگر چهره های مهم شوروی تبدیل شد. برخلاف دفن های سنتی بسیاری از افراد در این گورستان به صورت خاکستر شده و در داخل دیوار کرملین یا در کنار آن دفن شده اند. تابوت های سنگی با نیم تنه هایی از شخصیت های دفن شده در امتداد دیوار قرار دارند.
برخی از مشهورترین افرادی که در گورستان دیوار کرملین دفن شده اند عبارتند از: ژوزف استالین (که پس از خارج شدن از مقبره لنین در اینجا دفن شد) لئونید برژنف یوری آندروپوف کنستانتین چرننکو (رهبران اتحاد جماهیر شوروی پس از استالین) فیلیکس دزرژینسکی (بنیان گذار چکا) میخائیل کالینین (رئیس شورای عالی شوروی) و یوری گاگارین (اولین انسان در فضا).
بازدید از گورستان دیوار کرملین اغلب بخشی از بازدید از مجموعه مقبره لنین و میدان سرخ است. این مکان به بازدیدکنندگان فرصت می دهد تا با تاریخ سیاسی و اجتماعی شوروی و شخصیت های کلیدی آن آشنا شوند. این گورستان نمادی از اهمیت میدان سرخ به عنوان قلب تپنده قدرت و تاریخ شوروی است و یادآور دورانی است که این چهره ها نقش مهمی در شکل دهی به سرنوشت کشور ایفا کردند.

ساعات بازدید از آرامگاه لنین

بازدید از آرامگاه لنین یکی از بخش های مهم سفر به مسکو برای بسیاری از گردشگران است اما برای برنامه ریزی مناسب آگاهی از ساعات و روزهای بازدید ضروری است. مقبره لنین معمولاً در روزهای مشخصی از هفته و برای ساعات محدودی باز است.
به طور کلی آرامگاه لنین در روزهای سه شنبه چهارشنبه پنج شنبه و شنبه برای بازدید عموم بازگشایی می شود. ساعات بازدید معمولاً از ساعت ۱۰ صبح تا ۱ بعد از ظهر است. این ساعات محدود نشان دهنده نیاز به انجام مراقبت های ویژه و نگهداری از جسد مومیایی شده و همچنین مدیریت تعداد بازدیدکنندگان است.
مهم است توجه داشته باشید که مقبره لنین در روزهای دوشنبه و جمعه تعطیل است. همچنین در تعطیلات رسمی روسیه و در زمان هایی که نیاز به انجام تعمیرات یا فرآیندهای نگهداری طولانی تر بر روی جسد یا ساختمان مقبره وجود دارد آرامگاه ممکن است به طور موقت تعطیل شود. این تعطیلی های برنامه ریزی نشده ممکن است برای دوره های یک ماهه یا بیشتر به ویژه برای انجام حمام های شیمیایی دوره ای جسد اتفاق بیفتد.
به دلیل ساعات بازدید محدود و اهمیت تاریخی این مکان به خصوص در فصل اوج گردشگری ممکن است صف های طولانی برای ورود به مقبره تشکیل شود. بنابراین توصیه می شود که بازدیدکنندگان برای ورود زودتر برنامه ریزی کنند و آماده ایستادن در صف باشند. زمان انتظار در صف می تواند بسته به روز هفته و فصل متفاوت باشد اما در برخی موارد ممکن است تا ۱.۵ ساعت یا بیشتر طول بکشد.
بهترین راه برای اطمینان از باز بودن مقبره قبل از مراجعه بررسی وب سایت های رسمی گردشگری مسکو یا پرس وجو از راهنمای تور محلی است. اطلاع از ساعات دقیق و هرگونه تعطیلی احتمالی می تواند به شما کمک کند تا برنامه سفر خود را به بهترین نحو تنظیم کنید و از بازدید خود از این مکان تاریخی اطمینان حاصل کنید.

ورود به آرامگاه لنین

ورود به آرامگاه لنین یک فرآیند کاملاً سازماندهی شده و تحت کنترل شدید است که به منظور حفظ نظم امنیت و احترام به این مکان تاریخی انجام می شود. بازدیدکنندگان برای ورود به مقبره باید از مسیر مشخصی عبور کرده و تحت تدابیر امنیتی قرار گیرند.
مسیر ورودی معمولاً از طریق برجی در باغ الکساندر که در نزدیکی میدان سرخ قرار دارد آغاز می شود. بازدیدکنندگان باید از یک باجه کنترل امنیتی عبور کنند که در آن بازرسی های لازم انجام می گیرد. این بازرسی ها شامل عبور از گیت های فلزیاب و گاهی بازرسی بدنی است.
یکی از نکات مهم در هنگام ورود محدودیت هایی است که در مورد وسایل همراه بازدیدکنندگان وجود دارد. برای رعایت مسائل امنیتی و حفظ فضای آرام و محترمانه داخل مقبره ورود بسیاری از وسایل به داخل ممنوع است. این موارد شامل کیف های بزرگ کوله پشتی بطری های آب وسایل فلزی غیرضروری تلفن همراه و دوربین عکاسی یا فیلم برداری است. بازدیدکنندگان باید این وسایل را قبل از ورود به مقبره در محل های نگهداری امانات که معمولاً در نزدیکی ورودی قرار دارند تحویل دهند. البته برای استفاده از این خدمات ممکن است هزینه اندکی دریافت شود.
پس از عبور از بازرسی امنیتی بازدیدکنندگان به سمت مقبره هدایت می شوند. مسیر معمولاً به صورت یک صف طولانی است که افراد باید در آن به آرامی و در سکوت حرکت کنند. این صف شما را مستقیماً به داخل تالار اصلی مقبره هدایت می کند که پیکر مومیایی شده لنین در آن قرار دارد. در طول مسیر و داخل مقبره نگهبانانی حضور دارند که بر رعایت قوانین و حفظ نظم نظارت می کنند.
تجربه ورود به آرامگاه لنین با حس احترام و سکوت همراه است. این فرآیند ورودی دقیق بخشی از تجربه بازدید از این مکان حساس و مهم تاریخی است و به منظور حفظ شرایط ایده آل برای نگهداری از جسد و ایجاد فضایی مناسب برای بازدیدکنندگان طراحی شده است.

بازدید از آرامگاه لنین رایگان است

یکی از نکات مهم و قابل توجه برای گردشگرانی که قصد بازدید از آرامگاه لنین در مسکو را دارند این است که ورود به داخل مقبره و مشاهده پیکر مومیایی شده لنین برای عموم کاملاً رایگان است. این سیاست از زمان گشایش مقبره برای بازدید عمومی وجود داشته و همچنان ادامه دارد.
این رایگان بودن بازدید دسترسی به این مکان تاریخی و نمادین را برای طیف وسیعی از مردم از جمله شهروندان روسیه و گردشگران خارجی آسان می سازد. بنابراین نیازی به خرید بلیط یا پرداخت هزینه ورودی برای دیدن جسد لنین نیست.
با این حال مهم است که توجه داشته باشید برخی خدمات جانبی ممکن است شامل هزینه باشند. به عنوان مثال همانطور که پیشتر اشاره شد به دلیل محدودیت در حمل وسایل به داخل مقبره ممکن است لازم باشد کیف ها و وسایل خود را در محل های نگهداری امانات تحویل دهید و برای استفاده از این سرویس هزینه ای از شما دریافت شود. همچنین تورهای گروهی که خدمات راهنما ارائه می دهند هزینه خود را دارند اما ورود به خود مقبره بخشی از هزینه تور نیست بلکه خدمات همراه آن است که پولی است.
متأسفانه گاهی اوقات افراد سودجو تلاش می کنند با فروش بلیط های جعلی یا پیشنهاد خدمات ورود سریع در اطراف میدان سرخ از ناآگاهی گردشگران سوءاستفاده کنند. بازدیدکنندگان باید نسبت به این پیشنهادات هوشیار باشند و بدانند که ورود به آرامگاه لنین به طور مستقیم رایگان است و هیچ راه قانونی برای پرداخت هزینه جهت ورود سریعتر وجود ندارد.
بنابراین با برنامه ریزی مناسب برای زمان بازدید و آمادگی برای ایستادن احتمالی در صف می توانید به صورت رایگان از این جاذبه مهم تاریخی دیدن کنید و تجربه ای منحصر به فرد داشته باشید.

همراه خودتان کیف نبرید!

یکی از مهم ترین قوانینی که بازدیدکنندگان از آرامگاه لنین باید به آن توجه کنند ممنوعیت همراه داشتن برخی وسایل به داخل مقبره است. این محدودیت ها به دلایل امنیتی و همچنین برای حفظ فضای آرام و محترمانه داخل بنا اعمال می شوند و رعایت آن ها برای تمامی بازدیدکنندگان الزامی است.
به طور خاص همراه داشتن کیف های بزرگ کوله پشتی و هرگونه بسته یا ساک به داخل مقبره ممنوع است. این قانون به دلیل فضای محدود داخل مقبره و نیاز به حرکت روان بازدیدکنندگان در یک صف واحد و همچنین مسائل امنیتی اعمال می شود. علاوه بر کیف ورود وسایل دیگری مانند بطری های آب یا هرگونه مایعات اشیاء فلزی غیرضروری و هرگونه وسیله ای که بتواند نظم یا امنیت را بر هم بزند نیز ممنوع است.
مهمتر از همه همراه داشتن تلفن همراه و دوربین عکاسی یا فیلم برداری به داخل مقبره به شدت ممنوع است. در بخش های بعدی به تفصیل در مورد ممنوعیت عکاسی صحبت خواهد شد اما اصل این است که شما اجازه ندارید هیچ وسیله الکترونیکی یا نوری برای ثبت تصویر به داخل ببرید.
برای راحتی بازدیدکنندگان معمولاً در نزدیکی ورودی آرامگاه لنین محل هایی برای نگهداری امانات (cloakroom یا locker) وجود دارد. بازدیدکنندگان می توانند وسایل ممنوعه خود را قبل از عبور از بازرسی امنیتی در این مکان ها تحویل دهند. استفاده از این خدمات ممکن است شامل پرداخت هزینه اندکی باشد. عدم تحویل وسایل ممنوعه منجر به ممانعت از ورود شما به مقبره خواهد شد.
بنابراین بهترین راهکار برای بازدید راحت و بدون مشکل از آرامگاه لنین این است که از ابتدا با کمترین وسایل ممکن مراجعه کنید و در صورت لزوم از خدمات نگهداری امانات استفاده نمایید. این آمادگی قبلی می تواند در زمان و انرژی شما صرفه جویی کرده و تجربه بازدیدتان را بهبود بخشد.

عکاسی ممنوع!

یکی از قوانین بسیار سخت گیرانه ای که در هنگام بازدید از آرامگاه لنین باید رعایت شود ممنوعیت کامل عکاسی و فیلم برداری در داخل مقبره است. این قانون به دلایل مختلفی از جمله حفظ حرمت مکان جلوگیری از ایجاد اختلال در جریان بازدیدکنندگان و همچنین مسائل امنیتی اعمال می شود و نگهبانان مقبره بر اجرای دقیق آن نظارت می کنند.
بازدیدکنندگان اجازه ندارند از هیچ وسیله ای برای ثبت تصویر در داخل مقبره استفاده کنند. این شامل دوربین های عکاسی حرفه ای دوربین های فیلم برداری و حتی تلفن های همراه می شود. همانطور که در بخش قبل اشاره شد همراه داشتن تلفن همراه و دوربین به داخل مقبره از ابتدا ممنوع است و باید قبل از ورود در محل های نگهداری امانات تحویل داده شوند.
در صورت مشاهده هرگونه تلاش برای عکاسی یا فیلم برداری در داخل مقبره نگهبانان فوراً مداخله کرده و از فرد خاطی می خواهند که عکس ها یا فیلم های گرفته شده را پاک کند. عدم رعایت این قانون می تواند منجر به اخراج فرد از مقبره شود. فضای داخل مقبره کم نور است و تنها تابوت شیشه ای که جسد لنین در آن قرار دارد نورپردازی شده است. این نورپردازی خاص به خودی خود امکان عکاسی با کیفیت را دشوار می سازد اما هدف اصلی از ممنوعیت حفظ فضای احترام آمیز و تمرکز بازدیدکنندگان بر روی مشاهده پیکر مومیایی شده است.
این ممنوعیت عکاسی به این معنی است که بازدیدکنندگان باید تجربه دیدن جسد لنین را تنها با چشمان خود ثبت کنند و نمی توانند آن را به صورت تصویری مستند نمایند. این مسئله ممکن است برای برخی گردشگران که به دنبال ثبت لحظات سفر خود هستند کمی ناامیدکننده باشد اما بخشی از قوانین و پروتکل های بازدید از این مکان منحصر به فرد است. در مقابل شما می توانید در فضای بیرونی مقبره و در میدان سرخ به راحتی عکاسی کنید اما به محض ورود به محدوده داخلی مقبره باید تمامی وسایل تصویربرداری خود را کنار بگذارید و تنها به مشاهده بپردازید.

رعایت تمامی قوانین الزامیست

بازدید از آرامگاه لنین تجربه ای متفاوت از بازدید از بسیاری از موزه ها یا اماکن تاریخی دیگر است و نیازمند رعایت مجموعه ای از قوانین و آداب خاص است. این قوانین به منظور حفظ حرمت مکان نگهداری از جسد مومیایی شده در شرایط ایده آل و اطمینان از نظم و امنیت برای تمامی بازدیدکنندگان تدوین شده اند و رعایت آن ها الزامی است.
یکی از مهم ترین قوانین حفظ سکوت کامل در داخل مقبره است. بازدیدکنندگان باید در حین حرکت در صف و عبور از کنار تابوت لنین از صحبت کردن خودداری کنند. فضای داخلی مقبره بسیار آرام و سنگین است و سکوت به حفظ این فضا کمک می کند.
همچنین بازدیدکنندگان باید در یک صف واحد و به آرامی حرکت کنند. دویدن هل دادن یا هرگونه حرکت سریع و بی نظم در داخل مقبره ممنوع است. مسیر بازدید به گونه ای طراحی شده است که افراد در یک خط از کنار تابوت عبور کرده و سپس از مقبره خارج می شوند.
در مورد پوشش نیز قوانینی وجود دارد. به طور سنتی از آقایان خواسته می شود که در هنگام ورود به مقبره کلاه خود را بردارند به نشانه احترام. این قاعده ممکن است امروزه با شدت کمتری اعمال شود اما همچنان بخشی از آداب بازدید محسوب می شود.
یکی دیگر از قوانین رایج خارج کردن دست ها از جیب در هنگام عبور از کنار جسد است. این حرکت نیز به نشانه احترام و نداشتن نیت سوء تلقی می شود و نگهبانان بر رعایت آن تأکید دارند.
علاوه بر این هرگونه تلاش برای لمس تابوت شیشه ای یا نزدیک شدن بیش از حد به آن ممنوع است. نگهبانان در تمام نقاط داخل مقبره حضور دارند و بر رفتار بازدیدکنندگان نظارت می کنند. آن ها اختیار دارند در صورت عدم رعایت قوانین به بازدیدکنندگان تذکر داده یا حتی از آن ها بخواهند مقبره را ترک کنند.
رعایت این قوانین نه تنها به حفظ نظم و امنیت کمک می کند بلکه نشان دهنده احترام شما به این مکان تاریخی و شخصیت مدفون در آن است. با آگاهی از این آداب و قوانین پیش از بازدید می توانید تجربه ای آرام و معنادار از بازدید از آرامگاه لنین داشته باشید.

جاذبه های گردشگری دیگر نزدیک مقبره لنین کدامند؟

مقبره لنین در قلب میدان سرخ مسکو قرار دارد. بنابراین جاذبه های اصلی دیگری مانند کاخ کرملین کلیسای سنت باسیل موزه تاریخ دولتی و فروشگاه بزرگ گوم همگی در فاصله چند قدمی آن قرار دارند و به راحتی قابل دسترسی هستند.

آیا جسد لنین واقعی است و چگونه نگهداری می شود؟

بله جسد لنین واقعی است و به روشی پیچیده و علمی مومیایی شده است. پیکر او در محفظه ای شیشه ای با دما و رطوبت کنترل شده و با استفاده از محلول های شیمیایی خاص نگهداری می شود تا ظاهر و بافت آن برای مدت طولانی حفظ شود.

بازدید از مقبره لنین چقدر زمان می برد؟

زمان بازدید از داخل مقبره لنین بسیار کوتاه است معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد تا در صف از کنار تابوت عبور کنید. اما زمان کلی بازدید شامل ایستادن در صف ورودی و عبور از بازرسی های امنیتی است که می تواند بین ۳۰ دقیقه تا بیش از یک ساعت در فصل شلوغ متغیر باشد.

چرا لنین به جای دفن شدن مومیایی شد؟

تصمیم برای مومیایی کردن لنین به جای دفن او تصمیمی سیاسی بود که توسط رهبران حزب کمونیست و با توجه به درخواست های مردمی گرفته شد. هدف اصلی حفظ پیکر او به عنوان نمادی از انقلاب و بنیان گذار دولت شوروی برای نسل های آینده و تقویت مشروعیت رژیم جدید بود.

آیا مقبره لنین در تمام طول سال باز است؟

خیر مقبره لنین در تمام طول سال باز نیست. معمولاً در روزهای دوشنبه و جمعه و همچنین در تعطیلات رسمی روسیه تعطیل است. علاوه بر این برای انجام فرآیندهای نگهداری دوره ای جسد ممکن است برای دوره های طولانی تر (مانند یک ماه در سال) نیز تعطیل شود.