درخواست افزایش محدوده پابند الکترونیکی

اگه پابند الکترونیکی داری و احساس می کنی محدوده ترددش برای زندگی روزمره ات کمه، تنها نیستی! خیلی ها مثل تو به دنبال راهی هستن تا بتونن شعاع حرکتی پابندشون رو بیشتر کنن. خبر خوب اینکه، بله، میشه برای افزایش محدوده پابند الکترونیکی اقدام کرد، البته با شرایط و قواعد خاص خودش. این راهنما قرار نیست تو رو تنها بذاره؛ قراره هرچیزی که لازم داری بدونی رو بهت بگه، از دلایل موجه تا مراحل و مدارک. پس اگه می خوای بدونی چطور می تونی این کار رو انجام بدی و آزادی عمل بیشتری پیدا کنی، تا آخر این مقاله باهامون باش.

زندگی با پابند الکترونیکی، هرچقدر هم که بهتر از حبس تو زندان باشه، باز هم محدودیت های خاص خودش رو داره. این محدودیت ها گاهی اوقات اونقدر دست و پای آدم رو می بنده که انجام کارهای ضروری مثل رفتن سر کار، ادامه تحصیل، رسیدگی به امور درمانی یا حتی بردن بچه به مدرسه هم سخت میشه. اینجا همون جاییه که فکر افزایش محدوده پابند الکترونیکی به ذهنمون می رسه. اما خب، این قضیه به همین راحتی نیست که دلت بخواد و انجام بشه؛ یه سری پیچیدگی های قانونی و مراحل اداری داره که اگه ازشون خبر نداشته باشی، ممکنه سردرگم بشی و وقتت هدر بره. ما تو این مقاله قراره یه نقشه راه کامل بهت بدیم تا بتونی با دید باز و قدم های محکم، برای افزایش شعاع حرکتی پابند الکترونیکیت اقدام کنی. پس بیا با هم ببینیم این ماجرا از چه قراره و چطور میشه از پسش بر اومد.

پابند الکترونیکی چیست و چه محدودیت هایی دارد؟

قبل از اینکه بریم سراغ اینکه چطور میشه محدوده پابند رو بیشتر کرد، خوبه که یه مرور کنیم ببینیم اصلا این پابند الکترونیکی چیه و چه قوانینی داره. اینجوری یه دید کلی پیدا می کنی و می فهمی که داستان از کجا شروع میشه.

اصلاً پابند الکترونیکی یعنی چی؟

پابند الکترونیکی در واقع یه ابزار نظارتیه که به مچ پای افراد وصل میشه. هدف اصلیش اینه که به جای اینکه زندانی توی زندان باشه، بتونه توی یه محدوده مشخص خارج از زندان زندگی کنه، کار کنه، درس بخونه و امور روزمره اش رو بگذرونه. این دستگاه با استفاده از سیستم های موقعیت یابی (GPS) دائم موقعیت فرد رو به مقامات مربوطه گزارش میده. اینجوری هم فرد آزادی بیشتری داره و هم مقامات قضایی خیالشون راحته که محکوم داره طبق قوانین عمل می کنه. این سیستم یه جورایی هم به نفع محکومه که میتونه زندگی نرمال تری داشته باشه و هم به نفع جامعه که هزینه نگهداری زندانی ها رو کمتر می کنه و فرصت بازپروری به افراد میده.

تصور کن داری تو خونه یا توی یه محله مشخص زندگی می کنی و دائم یه چیزی به پاته که موقعیتت رو ردیابی می کنه. اگه از اون محدوده خارج بشی، سیستم سریعاً متوجه میشه و گزارش میده. اینجوری میشه گفت پابند الکترونیکی یه جور زندان سیاره که به جای دیوارهای بلند و میله های آهنی، یه مرزهای نامرئی داره.

چه محدودیت هایی پابند الکترونیکی برای ما می ذاره؟

خب، حالا که فهمیدیم پابند چیه، باید بدونیم چه محدودیت هایی داره. چون همین محدودیت هاست که باعث میشه خیلی ها بخوان برای تغییر محدوده پابند الکترونیکی اقدام کنن. این محدودیت ها معمولاً شامل این موارد میشه:

• محدوده جغرافیایی (این همون شعاع حرکتی معروفه!): مهم ترین محدودیت، همون شعاع حرکتیه که برات تعیین می کنن. مثلاً ممکنه بگن فقط می تونی تا شعاع ۱۰۰۰ متری یا چند کیلومتری خونه ات تردد کنی. اگه از این محدوده خارج بشی، زنگ خطر به صدا درمیاد و مشکل ساز میشه.
• ساعت های مشخص برای رفت و آمد: ممکنه برات ساعت های خاصی برای خروج از خونه یا تردد در محدوده تعیین شده، در نظر بگیرن. مثلاً بگن از ۸ صبح تا ۶ عصر اجازه خروج داری و بعد از اون باید توی خونه باشی.
• ممنوعیت رفتن به بعضی جاها: گاهی اوقات ممکنه برات ممنوعیت هایی برای ورود به بعضی اماکن خاص مثل مناطق تفریحی، مراکز خرید خاص یا حتی محله های مشخصی رو در نظر بگیرن.
• پیامدهای نقض قوانین (اگه رعایت نکنی چی میشه؟): اگه خدای نکرده از این محدودیت ها تخلف کنی، مثلاً از محدوده خارج بشی یا تو ساعت های غیرمجاز تردد کنی، پابندت لغو میشه و دوباره باید به زندان برگردی. حتی ممکنه مجازاتت هم سنگین تر بشه. پس خیلی مهمه که حواست به این قوانین باشه.

این محدودیت ها برای هر نفر ممکنه متفاوت باشه و بستگی به نوع جرم، شرایط پرونده و تصمیم قاضی داره. اما معمولاً شعاع حرکتی پیش فرض هزار متری برای خیلی ها کافی نیست و اینجا است که دغدغه افزایش محدوده پابند حس میشه.

آیا واقعاً میشه محدوده تردد پابند الکترونیکی رو بیشتر کرد؟

شاید این مهم ترین سوالی باشه که توی ذهنت میچرخه. جوابش اینه: بله، امکان افزایش محدوده تردد پابند الکترونیکی وجود داره! اما نه همینجوری و الکی. این کار شرایط و ضوابط خاص خودش رو داره و باید دلایل موجه و مستدلی برای این درخواست داشته باشی. اگه شرایطت رو درست توضیح بدی و مدارکت کامل باشه، شانس اینکه دادگاه با درخواستت موافقت کنه، خیلی زیاد میشه.

یادت باشه، هدف از پابند الکترونیکی این نیست که تو رو برای همیشه از جامعه جدا کنه یا زندگی عادی ات رو مختل کنه. در واقع، یکی از اهداف اصلیش، بازپروری و کمک به بازگشت تدریجی افراد به جامعه است. این یعنی اگه تو برای ادامه زندگی، کار، تحصیل یا درمان نیاز به تردد بیشتری داری، سیستم قضایی معمولاً این رو در نظر می گیره و سعی می کنه یه راه حلی پیدا کنه. البته همونطور که گفتم، همه چیز به نوع جرم، رفتار خودت توی این مدت و دلایلی که ارائه میدی بستگی داره. پس امیدوار باش و برای اقدام آماده شو.

چه دلایلی برای افزایش محدوده پابند الکترونیکی قابل قبولن؟

وقتی میخوای برای افزایش شعاع حرکتی پابند الکترونیکی درخواست بدی، مهم ترین بخش ماجرا، اینه که بتونی دلایل محکمه پسندی ارائه بدی. قاضی الکی محدوده رو زیاد نمی کنه. باید نشون بدی که این افزایش محدوده برای یه امر ضروری و حیاتی زندگیته. بیا چند تا از مهم ترین دلایلی که معمولاً قبول میشن رو با هم مرور کنیم:

• کار و کسب و کار: اگه شغلت ایجاب می کنه که توی محدوده وسیع تری تردد کنی یا محل کارت خارج از شعاع فعلی پابنده، این یه دلیل خیلی قویه. مثلاً یه فروشنده که باید برای کارش بین چند تا منطقه جا به جا بشه، یا کسی که محل کارش کلاً کیلومترها از خونه اش فاصله داره. برای این موارد، باید مدارک معتبر ارائه بدی:
  • قرارداد کاری رسمی
  • نامه از کارفرما که جزئیات شغلت و نیاز به تردد رو توضیح داده باشه
  • جواز کسب یا مدارک مربوط به فعالیت شغلی ات
• ادامه تحصیل و دانشگاه: اگه دانشجو یا دانش آموزی و محل دانشگاه یا مدرسه ات خارج از محدوده پابنده، می تونی برای افزایش محدوده اقدام کنی. آموزش و ادامه تحصیل توی کشور ما خیلی مهمه و معمولاً دادگاه ها به این قضیه نگاه مثبتی دارن. مدارک لازم اینجان:
  • گواهی اشتغال به تحصیل از موسسه آموزشی
  • برنامه کلاسی یا برنامه امتحاناتت
  • نامه از دانشگاه یا مدرسه که نیاز به حضور فیزیکی ات رو تایید کنه
• نیازهای درمانی و پزشکی: سلامتی آدم شوخی بردار نیست. اگه خودت یا یکی از اعضای درجه یک خانواده ات (که وظیفه مراقبت ازش با توئه) نیاز به مراجعه منظم به پزشک، بیمارستان یا مراکز درمانی خارج از محدوده داری، می تونی درخواست افزایش بدی. مدارکی که باید ارائه کنی:
  • گواهی پزشک متخصص که بیماری و ضرورت مراجعات رو تایید کنه
  • پرونده پزشکی و سوابق درمانی
  • نوبت های درمانی آینده
• مسائل خانوادگی و بچه داری: گاهی اوقات برای انجام امور ضروری خانوادگی یا مراقبت از فرزندان (مثلاً بردنشون به مدرسه، مهدکودک یا حتی ملاقات با اونها اگه حضانتشون با تو نیست) نیاز به افزایش محدوده داری. این هم میتونه یه دلیل موجه باشه، به خصوص اگه نشان بدی که هیچ کس دیگه جز تو نمیتونه این مسئولیت رو به عهده بگیره.
• حسن رفتار شما توی این مدت: اگه توی این مدتی که پابند داری، از هیچ کدوم از محدودیت ها تخلف نکردی و خوش رفتاری نشون دادی، این خودش یه امتیاز بزرگه. قاضی ها معمولاً به رفتار محکوم در طول دوره نظارت پابند، خیلی توجه می کنن. نداشتن سابقه تخلف از پابند، خودش نشون دهنده اینه که به قوانین احترام می ذاری و میشه بهت اعتماد کرد.
• نوع جرمی که انجام دادید: این نکته خیلی مهمه. ماهیت جرمی که مرتکب شدی، توی تصمیم قاضی تاثیر زیادی داره. برای جرایم سبک تر و اونایی که خطر اجتماعی بالایی ندارن، معمولاً راحت تر میشه برای افزایش محدوده موافقت گرفت. اما اگه جرمی با خطر اجتماعی بالا (مثلاً جرایم خشن یا سازمان یافته) انجام دادی، کار سخت تره و باید دلایل خیلی قوی تری داشته باشی. مثلاً توی پرونده های جرائم مواد مخدر و پابند الکترونیکی یا جرم سرقت و پابند الکترونیکی، ممکنه قاضی با حساسیت بیشتری به درخواستت نگاه کنه.

یادت باشه، هرچقدر دلایلت واضح تر، مستندتر و قانع کننده تر باشن، شانس موفقیتت بیشتر میشه. پس قبل از هر کاری، خوب فکر کن و تمام مدارک لازم رو جمع آوری کن.

مراحل گام به گام درخواست افزایش محدوده پابند الکترونیکی

رسیدیم به بخش عملیاتی قضیه! حالا که میدونیم چه دلایلی ممکنه قبول بشن، باید ببینیم چطوری باید این درخواست رو ارائه بدیم. این مراحل رو قدم به قدم با هم میریم جلو تا هیچ چیزی رو از قلم نندازی:

قدم اول: یه وکیل کاربلد پیدا کنید

شاید فکر کنی خودت هم می تونی همه این کارها رو انجام بدی، اما تجربه نشون داده که داشتن یه وکیل متخصص توی این زمینه، شانس موفقیتت رو به شدت بالا میبره. یه وکیل خوب می دونه چطوری لایحه رو تنظیم کنه، چه مدارکی رو ضمیمه کنه و چطور درخواستت رو توی دادگاه پیگیری کنه. اون می تونه بهترین راهکارها رو بر اساس شرایط خاص پرونده تو پیشنهاد بده. پس اگه توانش رو داری، حتماً با یه وکیل پابند الکترونیکی مشورت کن.

قدم دوم: لایحه درخواستتون رو بنویسید

لایحه یا همون درخواست رسمی، قلب کار شماست. این نامه باید خیلی دقیق و حرفه ای نوشته بشه. باید خطاب به مرجع قضایی صالح (معمولاً دادگاه صادرکننده حکم یا دادسرای اجرای احکام) باشه و تمام مشخصات تو، شماره پرونده، و مهم تر از همه، دلایل موجه و مستندت برای افزایش محدوده رو با جزئیات کامل و بدون ابهام توضیح بده. اینجا جای توضیح اضافه یا احساسی نوشتن نیست؛ باید منطقی و با استناد به حقایق بنویسی.

مثلاً اگه برای کار میخوای، باید توضیح بدی که چرا با محدوده فعلی نمیتونی کار کنی و افزایش محدوده چقدر برای ادامه شغلت ضروریه. یادت نره که درخواستت رو روی یه کاغذ رسمی بنویسی و تاریخ و امضا داشته باشه.

قدم سوم: مدارک لازم رو جمع آوری کنید

گفتیم که دلایل باید مستند باشن، پس حالا نوبت جمع آوری مدارکه. این مدارک، همون پشتیبان هایی هستن که حرف های تو رو توی لایحه تایید می کنن و به قاضی نشون میدن که واقعاً به این افزایش محدوده نیاز داری. بسته به نوع درخواستت، این مدارک می تونه شامل موارد زیر باشه:

نوع درخواست	مدارک مورد نیاز
نیاز شغلی	قرارداد کاری، نامه رسمی از کارفرما با ذکر جزئیات نیاز به تردد، جواز کسب، فیش حقوقی یا هر سند دیگری که فعالیت شغلی و محل آن را تأیید کند.
ادامه تحصیل	گواهی اشتغال به تحصیل از دانشگاه/مدرسه، برنامه کلاسی یا امتحانی، نامه از مسئول آموزش که نیاز به حضور فیزیکی را تأیید کند.
درمانی و پزشکی	گواهی پزشک متخصص (ترجیحاً پزشک معتمد قوه قضائیه) با ذکر نوع بیماری، ضرورت مراجعات منظم و محل درمان، پرونده پزشکی، نوبت های پزشک یا آزمایشگاه.
خانوادگی/والدینی	مدارک شناسایی فرزند، گواهی مدرسه یا مهدکودک، در صورت بیماری والدین، گواهی پزشکی و مدارک اثبات سرپرستی یا مسئولیت مراقبت.
حسن رفتار	(این مورد معمولاً نیاز به مدرک فیزیکی خاصی ندارد و از طریق استعلام مراجع قضایی بررسی می شود، اما وکیل می تواند به آن اشاره کند).

یادت باشه که کپی برابر اصل همه مدارک رو همراه درخواستت ببری و اصل مدارک رو هم همراه داشته باشی که اگه لازم شد نشون بدی. هرچی مدارکت کامل تر و دقیق تر باشه، کار راحت تر پیش میره.

قدم چهارم: درخواستتون رو ثبت کنید

حالا که لایحه رو نوشتی و مدارک رو جمع آوری کردی، وقتشه درخواست رو ثبت کنی. این کار معمولاً از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی انجام میشه. میتونی حضوری بری و یا از طریق سامانه ثنا، درخواستت رو ثبت کنی. مهم اینه که از ثبت رسمی و دریافت کد پیگیری مطمئن بشی. توی این مرحله، کارمند دفاتر خدمات قضایی بهت کمک می کنن که فرم های لازم رو پر کنی و مدارکت رو ثبت کنی.

قدم پنجم: پیگیر درخواستتون باشید

ثبت درخواست به معنی تموم شدن کار نیست! باید پیگیر باشی و ببینی درخواستت به کجا میرسه. گاهی اوقات ممکنه نیاز باشه برای توضیح بیشتر یا ارائه مدارک جدید، در یک جلسه حضوری شرکت کنی. پیگیری مستمر، خصوصاً اگه با کمک وکیل انجام بشه، خیلی می تونه به سرعت و نتیجه گرفتن درخواستت کمک کنه. سیستم قضایی معمولاً حجم کاری بالایی داره و اگه خودت پیگیر نباشی، ممکنه درخواستت توی مراحل مختلف کند پیش بره.

نمونه لایحه درخواست افزایش محدوده پابند الکترونیکی

خب، حالا که مراحل رو گفتیم، یه نمونه لایحه افزایش محدوده پابند هم اینجا برات می ذارم که یه ایده کلی داشته باشی. یادت باشه که این فقط یه نمونه است و حتماً باید بر اساس شرایط پرونده و نیازهای خودت، شخصی سازی بشه. اگه وکیل داری، اون این کار رو برات انجام میده. اگه هم خودت میخوای بنویسی، خیلی دقت کن که همه اطلاعات رو دقیق و کامل وارد کنی. این لایحه خطاب به مرجع قضایی مربوطه (مثل ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب، بخش اجرای احکام یا دادگاه محترم) نوشته میشه.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب (یا دادگاه محترم صادرکننده حکم)

احتراماً، به استحضار عالی می رساند اینجانب [نام و نام خانوادگی محکوم علیه]، فرزند [نام پدر]، به شماره ملی [شماره ملی]، محکوم علیه پرونده کلاسه [شماره کلاسه پرونده] و شماره بایگانی [شماره بایگانی پرونده] صادره از [نام شعبه صادرکننده حکم]، در حال حاضر با پابند الکترونیکی و با شعاع حرکتی محدود به [مقدار شعاع فعلی، مثلاً ۱۰۰۰ متر] دوران محکومیت خود را سپری می نمایم.

با عنایت به اینکه [در اینجا دلیل اصلی و موجه خود را برای افزایش محدوده به تفصیل و با جزئیات بنویسید، مثلاً: محل اشتغال بنده در شرکت (نام شرکت) واقع در آدرس (آدرس دقیق محل کار) قرار دارد و فاصله آن تا محل سکونت بنده (آدرس دقیق محل سکونت) حدود [تعداد] کیلومتر می باشد که خارج از محدوده تردد فعلی پابند الکترونیکی است. یا اینجانب دانشجوی مقطع (مقطع تحصیلی) در دانشگاه (نام دانشگاه) واقع در آدرس (آدرس دانشگاه) می باشم و برای شرکت در کلاس های درسی و امتحانات نیاز به تردد در محدوده وسیع تری دارم.] و با توجه به اینکه [در اینجا به ضرورت این تردد و اثرات مثبت آن بر زندگی خود و عدم ایجاد خطر برای جامعه اشاره کنید، مثلاً: فعالیت شغلی بنده نه تنها در تأمین معیشت خانواده نقش حیاتی دارد، بلکه در حفظ انگیزه و بازگشت موفق به جامعه نیز مؤثر است.]

لذا با توجه به حسن رفتار اینجانب در طول دوران استفاده از پابند الکترونیکی و رعایت کامل ضوابط و مقررات مربوطه، و با عنایت به اینکه هدف از اعطای پابند الکترونیکی، فراهم آوردن شرایط بازپروری و اشتغال همزمان با اجرای حکم می باشد، از محضر عالی تقاضای افزایش محدوده مجاز تردد پابند الکترونیکی اینجانب به [مقدار شعاع درخواستی، مثلاً ۱۰ کیلومتر] جهت [ذکر هدف دقیق، مثلاً تردد به محل کار یا تحصیل] را دارم.

بدیهی است اینجانب کماکان متعهد به رعایت کامل کلیه ضوابط و شرایط تعیین شده توسط آن مرجع محترم بوده و اطمینان خاطر می دهم که هیچ گونه مخاطره ای از این بابت متوجه نظم و امنیت جامعه نخواهد بود. مستندات مربوطه (شامل [لیست مدارک ضمیمه شده]) جهت مزید استحضار تقدیم می گردد.

پیشاپیش از حسن نظر و مساعدت حضرت عالی کمال تشکر و قدردانی را دارم.

با احترام فراوان

نام و نام خانوادگی: [نام و نام خانوادگی شما]

امضاء: [امضای شما]

تاریخ: [تاریخ]

وقتی این لایحه رو می نویسی، باید واقعاً تمام جزئیات رو صادقانه و روشن بیان کنی. هرچی اطلاعاتت دقیق تر و شفاف تر باشه، شانس اینکه قاضی قانع بشه و با درخواستت موافقت کنه، بیشتره. یادت باشه، اهمیت مشاوره و وکالت تخصصی توی این مرحله واقعاً بالاست. یک وکیل خوب میتونه این لایحه رو به بهترین شکل ممکن تنظیم کنه تا هیچ جای ابهامی نمونه و درخواستت قوی تر به نظر برسه.

بررسی درخواست چقدر طول می کشه و چی روش تاثیر داره؟

یکی از سوالات مهمی که ذهنت رو درگیر می کنه اینه که این همه دوندگی و مدارک جمع کردن، چقدر طول میکشه تا به نتیجه برسه؟ راستش رو بخوای، زمان مشخصی نمیشه برای بررسی درخواست افزایش محدوده پابند الکترونیکی گفت. این موضوع کاملاً به شرایط پرونده، حجم کاری دادگاه و خیلی فاکتورهای دیگه بستگی داره. اما معمولاً این فرآیند میتونه از چند روز تا چند هفته طول بکشه.

حالا بریم سراغ عواملی که روی مدت زمان بررسی درخواستت تاثیر میذارن:

• شلوغی و حجم کاری دادگاه: متاسفانه دادگاه ها معمولاً سرشون شلوغه و پرونده های زیادی برای رسیدگی دارن. اگه دادگاهی که پرونده ات اونجا بررسی میشه، حجم کاری بالایی داشته باشه، خب طبیعتاً کار تو هم ممکنه کمی بیشتر طول بکشه.
• پیچیدگی پرونده شما: اگه پرونده ات پیچیدگی های خاصی داشته باشه یا نیاز به تحقیقات و بررسی های بیشتری باشه، زمان بیشتری برای تصمیم گیری نیاز داره. مثلاً اگه نوع جرمی که مرتکب شدی حساس باشه، قاضی با دقت بیشتری به درخواستت نگاه می کنه.
• کامل بودن مدارکی که ارائه دادید: این نکته خیلی مهمه! اگه مدارکت ناقص باشه یا ابهامی توی درخواستت وجود داشته باشه، کارمندای دادگاه مجبور میشن برای تکمیل پرونده، دوباره ازت مدارک بخوان یا توضیح بخوان، و این یعنی کلی اتلاف وقت برای تو. پس حتماً سعی کن همون اول همه مدارکت رو کامل و دقیق ارائه بدی.
• نیاز به بررسی های بیشتر: گاهی اوقات قاضی یا مسئولین اجرای احکام ممکنه برای اطمینان بیشتر، نیاز به استعلام از ارگان های دیگه یا حتی تحقیق میدانی داشته باشن. این بررسی ها هم زمان بره و میتونه روی طولانی شدن فرآیند تاثیر بذاره.

در بعضی موارد خیلی خاص و اضطراری، میشه درخواست فوری رو مطرح کرد، اما حتی اون هم نیاز به تایید مقامات قضایی داره و تضمینی برای سرعت فوق العاده بالا نیست. نکته مهم اینجاست که اگه درخواست رو درست و حسابی و با کمک یه وکیل متخصص بنویسی، جلوی خیلی از این اتلاف وقت ها رو میگیری و شانس موفقیتت رو هم به مراتب بالا میبری.

هزینه افزایش محدوده پابند الکترونیکی چقدره؟

یکی دیگه از دغدغه هایی که ممکنه داشته باشی، بحث هزینه هاست. برای افزایش محدوده تردد پابند الکترونیکی، معمولاً چند نوع هزینه ممکنه پیش بیاد که اینجا برات توضیح میدم:

• حق الوکاله وکیل: اگه تصمیم بگیری با وکیل کار کنی، که توصیه هم میشه، باید حق الوکاله اون رو پرداخت کنی. این مبلغ بستگی به تجربه وکیل، پیچیدگی پرونده و توافقی که باهاش میکنی، متفاوته. اما اگه حساب کنی که وکیل چقدر میتونه توی سرعت و نتیجه گرفتن پرونده ات موثر باشه، می فهمی که این هزینه در مقابل آزادی عملی که به دست میاری، واقعاً ناچیزه.
• هزینه های دادرسی و ثبت درخواست: برای ثبت هر درخواست رسمی توی سیستم قضایی، باید یه هزینه ای پرداخت کنی که این هزینه معمولاً ثابت و بر اساس تعرفه های قانونیه. این مبلغ برای ثبت دادخواست یا لایحه شما دریافت میشه.
• هزینه تغییر خود دستگاه (معمولاً این هزینه از شما گرفته نمی شه): معمولاً برای تغییر محدوده خود دستگاه پابند، هزینه اضافی از محکوم دریافت نمیشه. این تنظیمات توسط شرکت یا نهادی که مسئولیت نظارت رو داره انجام میشه. پس نگران این بخش نباش.

درسته که این هزینه ها ممکنه در نگاه اول کمی زیاد به نظر برسن، اما باید به این فکر کنی که داری برای چی هزینه می کنی. داری برای آزادی عمل بیشترت، برای اینکه بتونی به زندگی عادی ات برگردی، سر کار بری، درس بخونی یا به خانواده ات رسیدگی کنی، سرمایه گذاری می کنی. اگه این پابند نبود و توی زندان بودی، مجبور بودی تمام مدت اونجا بمونی. پس این هزینه ها در واقع یه جور سرمایه گذاری روی آینده خودت و بازگشتت به جامعه است. به قول معروف: نابرده رنج، گنج میسر نمی شود.

چند تا پرونده واقعی و تجربه عملی توی این زمینه

تا اینجا هرچی گفتیم، تئوری ماجرا بود. حالا بیا چند تا سناریو و پرونده واقعی رو با هم مرور کنیم تا ببینی توی دنیای واقعی این درخواست ها چطوری پیش میرن و چه نتایجی دارن. این مثال ها بهت کمک میکنن یه دید عملیاتی تر پیدا کنی.

پرونده اول: افزایش محدوده برای کار (سرقت)

فرض کن یه آقایی به خاطر جرم سرقت (که خب یه جرم نسبتاً سنگینه) محکوم شده و الان با پابند الکترونیکی توی شعاع ۱۰۰۰ متری خونه اش محدود شده. این آقا شغلش یه جور بازاریابیه که باید برای معرفی محصولات، دائم بین مناطق مختلف شهر تردد کنه و محل کار اصلیش هم ۶-۷ کیلومتر از خونه اش فاصله داره. با این محدوده ۱۰۰۰ متری، عملاً بیکار میمونه.
اینجا، وکیلش یه لایحه قوی تنظیم می کنه و تمام مدارک شغلیش رو ضمیمه میکنه (قرارداد، نامه از کارفرما، جزئیات وظایف کاری). استدلال اصلی وکیل اینه که خود قوه قضاییه هدفش از پابند، کمک به بازپروری و جلوگیری از بازگشت به جرمه و اگه این آقا نتونه کار کنه، احتمال برگشتش به خلاف بیشتر میشه. قاضی با بررسی دقیق پرونده، سابقه قبلی متهم و اطمینان از اینکه افزایش محدوده خطری برای جامعه نداره، با افزایش محدوده پابند برای کار موافقت میکنه و شعاع حرکتی رو به ۱۰ کیلومتر میرسونه.

پرونده دوم: افزایش محدوده برای تحصیل (دانشجو)

تصور کن یه دانشجوی دختر که به دلیل یه تصادف منجر به فوت بدون گواهینامه، به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده و پابند الکترونیکی با شعاع ۱۰۰۰ متر بهش تعلق گرفته. حالا این خانم دانشجوئه و دانشگاهش توی یه شهر مجاوره که چند کیلومتر از محدوده فعلیش خارج میشه و امتحاناتش هم شروع شده.
وکیلش با تهیه گواهی اشتغال به تحصیل، برنامه امتحانی و نامه ای از آموزش دانشگاه که حضور دانشجو رو الزامی دونسته، درخواست افزایش محدوده پابند برای تحصیل رو میده. با توجه به اینکه دانشجو سابقه کیفری قبلی نداشته و هدف تحصیل، یه امر مثبت و سازنده در جامعه است، دادگاه پس از بررسی و اطمینان از رعایت ضوابط، با افزایش محدوده تا شهر مجاور (محل دانشگاه) موافقت میکنه. البته با این شرط که دانشجو فقط در مسیرهای مشخص و ساعات معین اجازه تردد داشته باشه.

پرونده سوم: افزایش محدوده برای امور خانوادگی (مادر)

خانمی به دلیل یه جرم عمومی (مثل ضرب و جرح) به ۶ ماه حبس محکوم شده و پابند الکترونیکی داره. این خانم مادر دو فرزند خردساله و همسرش هم در زندانه. محدوده پابندش ۱۰۰۰ متره و مدرسه بچه هاش ۲ کیلومتر با خونه فاصله داره و هیچ کس دیگه ای هم نیست که بتونه هر روز بچه ها رو به مدرسه ببره و بیاره.
وکیل این خانم با ارائه مدارک حضانت فرزندان، گواهی مدرسه و توضیح شرایط خاص خانوادگی، درخواست افزایش محدوده پابند برای امور خانوادگی رو مطرح میکنه. وکیل روی جنبه انسانی و حفظ بنیان خانواده تاکید میکنه. قاضی با توجه به شرایط ویژه مادر و مسئولیتش در قبال فرزندان، و همچنین حسن رفتار مادر در طول دوره پابند، با افزایش محدوده در حد تردد به مدرسه فرزندان موافقت میکنه.

پرونده چهارم: وقتی درخواستتون رد میشه، چی کار باید کرد؟

گاهی اوقات ممکنه همه کارها رو درست انجام بدی، مدارک رو کامل کنی و یه وکیل خوب هم داشته باشی، اما بازم درخواستت رد بشه. این اتفاق میتونه به دلایل مختلفی بیفته؛ مثلاً ماهیت جرمت خیلی سنگین باشه، سابقه قبلی داشته باشی، یا قاضی دلایل تو رو کافی ندونه.
اگه درخواست افزایش محدوده پابند شما رد شد، اولاً که نباید ناامید بشی. وکیل میتونه وضعیت رو بررسی کنه و ببینه دلیل رد شدن چی بوده. آیا میشه اعتراض کرد؟ آیا میشه با ارائه دلایل جدید یا مدارک تکمیلی، دوباره درخواست داد؟ در بعضی موارد، میتونی درخواست تجدیدنظر بدی یا با جمع آوری مدارک قوی تر، دوباره اقدام کنی. اینجا نقش یه وکیل باتجربه خیلی پررنگ تر میشه، چون میتونه راهکارهای حقوقی بعدی رو بهت نشون بده و از حقوق تو دفاع کنه. یادت باشه، همیشه یه راه حل دیگه هست.

نتیجه گیری

خب، تا اینجا با هم قدم به قدم پیش اومدیم و تقریباً همه چیز رو درباره درخواست افزایش محدوده پابند الکترونیکی بررسی کردیم. دیدیم که این کار ممکنه، اما پیچیدگی های خاص خودش رو داره و نیازمند رعایت یه سری اصول و ارائه دلایل موجه و مستنده. از اینکه پابند چیه و چه محدودیت هایی داره، تا دلایل قابل قبول برای افزایش محدوده (مثل کار، تحصیل، درمان و امور خانوادگی)، مراحل گام به گام درخواست، اهمیت یه لایحه درست و حسابی، مدت زمان بررسی و حتی هزینه ها، همه رو پوشش دادیم.

مهم ترین نکته ای که باید همیشه یادت باشه، اینه که توی این مسیر مشاوره و وکالت تخصصی نقش حیاتی داره. یه وکیل کاربلد می تونه شانس موفقیت درخواستت رو به شدت بالا ببره و جلوی خیلی از اتلاف وقت و انرژی رو بگیره. اون می دونه چطور پرونده ات رو قوی تر کنه و چه نکاتی رو باید رعایت کنی تا بهترین نتیجه رو بگیری. پس اگه در حال حاضر پابند الکترونیکی داری و احساس می کنی محدوده ترددش برای ادامه زندگی عادی ات کافی نیست و نیاز به آزادی عمل بیشتری داری، وقت رو تلف نکن. بهترین راه اینه که با یه متخصص حقوقی مشورت کنی. اون می تونه تمام جنبه های پرونده ات رو بررسی کنه و یه راه حل اختصاصی و مؤثر برات پیدا کنه. زندگی با محدودیت سخته، اما میشه برای آزادی بیشتر جنگید!