پابند الکترونیکی تا چند کیلومتر است

اگه دنبال اینی که بدونی پابند الکترونیکی تا چند کیلومتر بهت اجازه تردد میده، باید بگم طبق قوانین فعلی ایران، حداکثر محدوده مجاز ۱۰۰۰ متر (یعنی ۱ کیلومتر) از محلیه که دادگاه مشخص کرده. این محدوده معمولا تو سه حالت ۲۰۰ متری، ۵۰۰ متری و ۱۰۰۰ متری تعیین میشه. پابند الکترونیکی یکی از اون ابزارهای جدیده که تو نظام قضایی برای نظارت روی متهم ها و محکوم ها استفاده میشه. این وسیله بهشون اجازه میده به جای اینکه پشت میله های زندان باشن، دوران محکومیت یا بازداشت خودشون رو توی یه محدوده مشخص خارج از زندان سپری کنن. این سیستم هم به کم شدن جمعیت زندان ها کمک می کنه و هم فرصتی برای بازپروری و زندگی عادی تر به افراد میده.

پابند الکترونیکی چیه و اصلاً چه جوری کار می کنه؟

شاید برات سوال باشه که اصلاً این پابند الکترونیکی چیه و چه داستانی داره؟ خب، بذار یه توضیح ساده بهت بدم. پابند الکترونیکی در واقع یه جور دستگاه هوشمنده که به پای آدم بسته میشه. فکر کن یه ردیاب کوچیک که بهش وصله و به مسئولین قضایی نشون میده که الان کجایی. هدف اصلیش اینه که محکوم ها یا حتی متهم هایی که هنوز حکمشون قطعی نشده، بتونن به جای زندان، توی خونه یا یه محدوده مشخص باشن.

ماهیت و کارکردش چیه؟

این دستگاه یه عالمه ویژگی باحال داره: جی پی اس داره که موقعیت دقیق رو نشون میده، ضده آبه تا حمام بری یا زیر بارون نریزی توش، یه قفل الکترونیکی هم داره که دیگه نتونی خودت بازش کنی. شارژش هم خیلی خوب نگه می داره، جوری که لازم نیست هی پشت سر هم بزنی تو برق. خوبی این سیستم اینه که مسئولین می تونن از راه دور و به صورت لحظه ای نظارت داشته باشن، درست مثل اینکه یه چشم نامرئی همیشه داره حواسش بهت هست. اینجوری فرد هم می تونه به زندگی عادی خودش، هرچند با محدودیت هایی، ادامه بده.

چرا این سیستم مراقبتی انقدر مهمه؟

استفاده از پابند الکترونیکی مزایای خیلی زیادی هم برای خود فرد و هم برای جامعه داره. اول از همه، به کم شدن جمعیت زندان ها کمک می کنه. وقتی زندان ها شلوغ نباشن، مدیریت اون ها راحت تر میشه. دوم، به فرد این فرصت رو میده که از جامعه دور نشه و بتونه به کار، تحصیل و زندگی خانوادگیش ادامه بده. این یعنی بازپروری و برگشت به جامعه خیلی راحت تر اتفاق می افته. به جای اینکه یه آدم مدت طولانی از جامعه دور باشه و شاید بعدش برای برگشت به زندگی عادی کلی مشکل داشته باشه، همین که تو یه محدوده مشخص هست، باعث میشه ارتباطش با دنیای بیرون حفظ بشه.

محدوده تردد پابند الکترونیکی: از صفر تا صد

مهم ترین سوالی که همیشه ذهن کسایی که با پابند سر و کار دارن رو مشغول می کنه، اینه که آقا ما تا کجا اجازه داریم بریم؟ شعاع حرکتی پابند چقدره؟ این محدوده همین جوری الکی مشخص نمیشه، کلی قانون و دستورالعمل پشتش هست که باید رعایت بشه.

قانون چی میگه در مورد محدوده؟

برای اینکه بفهمیم محدوده پابند چقدره، باید بریم سراغ دستورالعمل هایی که قوه قضاییه و سازمان زندان ها تعیین کردن. این دستورالعمل ها، به خصوص «دستورالعمل تعیین محدوده مراقبتی محکومان تحت نظارت سامانه های الکترونیکی» و «آیین نامه اجرایی مراقبت های الکترونیکی»، تکلیف رو روشن کردن. این دستورالعمل ها هستند که می گن شما دقیقاً تا چه مسافتی می تونی از محل سکونتت (یا هر جایی که دادگاه تعیین کرده) دور بشی.

انواع محدوده های مراقبتی سه گانه (همون شعاع حرکت خودمون)

بر اساس همین دستورالعمل ها، محدوده های مراقبتی رو به سه دسته یا درجه تقسیم کردن که هر کدوم شعاع حرکت مشخصی دارن:

1. درجه یک: این محدوده کوچک ترین حالته و شعاعش حداکثر ۲۰۰ متر از محل سکونت یا جایی که دادگاه تعیین کرده، هست. معمولاً این درجه برای بعضی جرایم خاص یا شرایط ویژه در نظر گرفته میشه.
2. درجه دو: یه خورده بازتر از درجه یکه. تو این حالت، شما می تونی تا حداکثر ۵۰۰ متر از محل تعیین شده تردد کنی.
3. درجه سه: این بالاترین محدوده استاندارد برای پابنده و بهت اجازه میده تا حداکثر ۱۰۰۰ متر (یعنی ۱ کیلومتر) از محل زندگی یا اونجایی که دادگاه گفته، دور بشی. اکثر مواقع، اگه شرایط فرد و جرمش اجازه بده، این محدوده رو براشون تعیین می کنن.

شفاف سازی یک باور غلط: قضیه «برد ۵ کیلومتری» چیه؟

شاید شنیده باشی که بعضیا می گن پابند الکترونیکی تا ۵ کیلومتر هم برد داره. اینجا باید یه نکته مهم رو شفاف کنیم. درسته که شاید بعضی از این دستگاه ها از نظر فنی قابلیت ردیابی تو فواصل بیشتری رو داشته باشن، اما این به معنی این نیست که شما اجازه داری تا اون فاصله تردد کنی! ملاک اصلی همیشه و همه جا، حکم دادگاهه که محدوده مجاز رو تا حداکثر ۱ کیلومتر تعیین می کنه. پس گول این حرف ها رو نخورید و همیشه به محدوده ای که دادگاه براتون مشخص کرده، پایبند باشید.

چه چیزهایی تو تعیین محدوده پابند تاثیر داره؟

اینکه دادگاه برای شما محدوده ۲۰۰ متری تعیین کنه یا ۱۰۰۰ متری، یه تصمیم شانسی نیست. کلی عامل وجود داره که قاضی و مسئولین پرونده با توجه به اونا تصمیم گیری می کنن. همه این موارد توی قانون و آیین نامه ها اومده و قاضی ها بر اساس اونا عمل می کنن.

شرایط خود فرد و نوع جرم (ماده ۲ دستورالعمل)

ماده ۲ «دستورالعمل تعیین محدوده مراقبتی» به وضوح میگه که تعیین محدوده، بستگی به این عوامل داره:

• نوع و کیفیت ارتکاب جرم: آیا جرم خشونت آمیز بوده؟ چه جرمی بوده؟ چقدر سنگین بوده؟
• سابقه کیفری فرد: اگه قبلاً سابقه جرم و جنایت داشته باشی، احتمالاً محدودیت های بیشتری برات میذارن.
• آثار زیانبار و خسارات وارده به بزه دیده و جامعه: جرمی که انجام دادی چقدر به بقیه آسیب رسونده؟ خسارت مالی یا روحی داشته؟
• شخصیت و وضعیت فردی، خانوادگی و اجتماعی محکوم: قاضی به وضعیت زندگی شما، حمایت خانواده، اینکه آدم مفیدی برای جامعه هستی یا نه هم نگاه می کنه.

همه اینا دست به دست هم میدن تا قاضی بتونه یه تصمیم عادلانه و متناسب با شرایط شما بگیره.

محدوده خاص برای بعضی جرایم

یکی دیگه از نکات مهم، محدوده خاص برای بعضی جرایمه. طبق ماده ۳ همین دستورالعمل، کسانی که به حبس های تعزیری درجه دو، سه و چهار محکوم شدن و یک چهارم از مجازات حبسشون رو گذروندن، معمولاً توی محدوده درجه یک (یعنی همون ۲۰۰ متری) قرار می گیرن. این نشون میده که حتی اگه بتونی از پابند استفاده کنی، ممکنه محدودیت های خیلی زیادی برات در نظر گرفته بشه، چون جرمی که مرتکب شدی سنگین تر بوده.

«محدوده تردد پابند الکترونیکی تنها توسط دادگاه و بر اساس قوانین مشخص تعیین می شود و حداکثر آن ۱۰۰۰ متر (۱ کیلومتر) است. باورهای غلط درباره بردهای بیشتر، تنها تصورات اشتباهی است.»

چطور میشه درخواست تغییر یا گسترش محدوده پابند رو داد؟

حالا فرض کن پابند رو گرفتی و بعد از مدتی شرایطت عوض شده. مثلاً کارت رو از دست دادی و یه کار جدید پیدا کردی که بیرون از محدوده فعلیته، یا نیاز داری برای درمان یه بیماری خاص به جای دورتری بری. آیا میشه محدوده رو تغییر داد یا گسترش داد؟

اصلاً میشه محدوده رو بیشتر کرد؟

خوشبختانه بله! بر اساس تبصره ماده ۲ همین دستورالعمل، امکان افزایش محدوده مراقبتی وجود داره، اما خب شرایط خاص خودش رو داره و همین جوری الکی نیست که هر کی دلش خواست، بتونه محدوده اش رو بیشتر کنه. باید حسابی تلاش کنی و ثابت کنی که لیاقت این تغییر رو داری.

چه شرایطی برای گسترش محدوده لازمه؟

اگه واقعاً می خوای محدوده پابندت رو گسترش بدی، باید این شرایط رو داشته باشی:

• نمایش رفتار مناسب و تعهد در طول دوره مراقبت: باید ثابت کنی که آدم قانونمندی هستی و تمام قوانینی که برات گذاشته بودن رو رعایت کردی. هیچ تخلفی نداشتی و همکاری کامل رو با مرکز مراقبت الکترونیکی داشتی.
• تأیید رفتار توسط مرکز مراقبت الکترونیکی و قاضی اجرای احکام: رفتار خوب شما باید توسط کارشناسان مرکز مراقبت و قاضی اجرای احکام تایید بشه. اونا پروندهت رو بررسی می کنن و اگه اوکی بدن، قدم بعدی رو برمی داری.
• موافقت نهایی دادگاه صادرکننده رأی قطعی: در نهایت، حرف آخر رو دادگاهی میزنه که حکم اصلی رو صادر کرده. اونا پروندهت رو بررسی می کنن و اگه دلایل رو کافی بدونن، ممکنه با درخواستت موافقت کنن.

معمولاً این امکان بیشتر برای کسایی فراهم میشه که تو محدوده های درجه دو و سه (۵۰۰ و ۱۰۰۰ متری) قرار دارن و می خوان اون رو برای مقاصد موجهی مثل کار یا تحصیل، کمی وسیع تر کنن.

مراحل درخواست افزایش محدوده چیه؟

برای درخواست افزایش محدوده، باید این مراحل رو طی کنی:

1. ارائه درخواست کتبی به قاضی اجرای احکام: یه نامه رسمی و کتبی بنویس و توش دلایل موجهت رو برای افزایش محدوده توضیح بده. مثلاً اگه برای کار جدیدته، مدارک مربوط به شغل رو ضمیمه کن.
2. بررسی درخواست و دلایل موجه: قاضی و کارشناسان پرونده درخواستت رو بررسی می کنن. خیلی مهمه که دلایلت محکم و قابل اثبات باشه. مثلاً نیازهای شغلی، تحصیلی، یا درمانی، از جمله دلایل موجه محسوب میشن.

یادت باشه، هرچقدر دلایلت مستند و قوی تر باشن، شانس موافقت با درخواستت بیشتره. پس سرسری نگیر و همه مدارک لازم رو جمع آوری کن.

اگه از محدوده خارج بشیم چی میشه؟ عواقبش چیه؟

پابند الکترونیکی هم مثل هر ابزار نظارتی دیگه، یه خط قرمزی داره که اگه ازش رد بشی، عواقبش گریبان گیرت میشه. رعایت نکردن محدوده یا دستکاری دستگاه، شوخی بردار نیست و ممکنه برات گرون تموم بشه.

خروج اضطراری، تخلفه؟

تصور کن داری تو محدوده خودت زندگی می کنی که یه دفعه یه اتفاق اضطراری میفته. مثلاً خدای نکرده یکی از اعضای خونواده ات نیاز به اورژانس پیدا می کنه و شما مجبور میشی سریع از محدوده خارج بشی تا بهش کمک کنی. طبق ماده ۲۵ آیین نامه، اگه خروج از محدوده تو شرایط اضطراری باشه و بتونی ثابت کنی که واقعاً فوریت داشته، تخلف محسوب نمیشه. مثلاً اگه واقعاً بیمار شدی یا یه حادثه طبیعی پیش اومده. اما خب، اینم دردسرهای خودش رو داره. باید بتونی فوریت و ضرورت خروجت رو اثبات کنی و فوراً هم به مرکز مراقبت الکترونیکی اطلاع بدی. اگه دیر اطلاع بدی یا نتونی ثابت کنی، ممکنه دردسر بشه.

عواقب خروج عمدی از محدوده

حالا اگه عمداً از محدوده تعیین شده خارج بشی، دیگه وضعیت فرق می کنه و پیامدهای جدی در انتظارت خواهد بود:

• ارسال هشدار فوری به مرکز مراقبت: به محض اینکه از محدوده خارج بشی، دستگاه پابند فوراً یه هشدار برای مرکز مراقبت الکترونیکی میفرسته.
• گزارش به قاضی پرونده و امکان لغو مراقبت الکترونیکی: مسئولین مرکز مراقبت، قضیه رو به قاضی پرونده گزارش میدن. قاضی هم میتونه مراقبت الکترونیکی رو لغو کنه و مجدداً شما رو به زندان برگردونه.
• بازگشت به زندان و احتمال افزایش مجازات: اگه پابندت لغو بشه، باید بقیه دوران محکومیتت رو توی زندان بگذرونی. حتی ممکنه به خاطر تخلفی که کردی، مجازاتت هم بیشتر بشه.
• جریمه مالی یا کسر از وثیقه: اگه با خارج شدن از محدوده به دستگاه پابند آسیبی برسه، هزینه تعمیر یا جایگزینی اون از وثیقه ای که گذاشتی کم میشه یا جریمه نقدی میشی.

اگه پابند رو دستکاری کنیم یا بازش کنیم چی؟

بعضی ها ممکنه وسوسه بشن که پابند رو دستکاری کنن یا به زور بازش کنن. باید بدونی که هرگونه تلاش برای دستکاری، تخریب یا باز کردن پابند الکترونیکی بدون دستور قضایی، جرم محسوب میشه و عواقب کیفری خودش رو داره. این دستگاه ها طوری طراحی شدن که هرگونه دستکاری رو شناسایی می کنن و بلافاصله به مرکز گزارش میدن. پس اصلاً فکرش رو هم نکن که خودت بخوای پابند رو باز کنی یا بهش دست بزنی.

نکات ریز و درشت پابند الکترونیکی که باید بدونی!

علاوه بر محدوده تردد و عواقب تخلف، یه سری جزئیات دیگه هم هست که اگه از پابند الکترونیکی استفاده می کنی یا قصد استفاده ازش رو داری، باید بدونی. این نکات بهت کمک می کنه تا با این سیستم بهتر کنار بیای و از مشکلات احتمالی جلوگیری کنی.

پابند الکترونیکی به چه کسانی تعلق می گیرد؟

این پابند برای همه نیست و شرایط خاصی داره. به طور کلی، بر اساس ماده ۶۲ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری، کسایی که می تونن از پابند الکترونیکی استفاده کنن، اینا هستن:

• محکومین به جرایم تعزیری درجه پنج تا هشت (حبس تا ۵ سال).
• محکومین به جرایم تعزیری درجه دو، سه و چهار، اما بعد از اینکه حداقل یک چهارم از مجازات حبسشون رو گذرونده باشن.
• متهمینی که بازپرس براشون قرار التزام به عدم خروج از منزل (تحت نظارت الکترونیکی) صادر کرده و خودشون هم با این موضوع موافقن.
• زندانی هایی که تحت نظام نیمه آزادی هستن و توی مراکز حرفه آموزی مشغول به کارن.

همه این موارد به شرطی هست که دادگاه موافقت کنه و فرد هم شرایط لازم برای تعویق مراقبتی (مثل نداشتن سابقه کیفری مؤثر، پیش بینی اصلاح، جبران خسارت و…) رو داشته باشه.

پابند چطور شارژ میشه و چراغ هاش چی میگن؟

پابند الکترونیکی هم مثل هر وسیله الکترونیکی دیگه ای نیاز به شارژ داره. معمولاً باید تو زمان های مشخصی که بهت میگن، به مراکز مربوطه مراجعه کنی تا پابند رو شارژ کنن. بعضی وقت ها هم دستگاه شارژ رو به خودت میدن تا تو خونه این کار رو انجام بدی. این پابندها معمولاً تا چند روز شارژ رو نگه می دارن و بعد از اون دوباره باید شارژ بشن.

در مورد چراغ هاش هم باید بگم که هر رنگی یه معنی خاصی داره، البته این معنی ممکنه بسته به مدل پابند کمی فرق کنه. معمولاً چراغ سبز چشمک زن نشون دهنده وضعیت عادیه، آبی ممکنه به ضربه یا فشار اشاره داشته باشه و قرمز هم می تونه اخطار کمبود شارژ یا مشکل جدی تر باشه. نگران نباش، موقع نصب پابند، همه اینا رو کامل بهت توضیح میدن.

هزینه استفاده از پابند الکترونیکی چقدره؟

استفاده از پابند الکترونیکی مجانی نیست و شامل هزینه هایی میشه. این هزینه ها معمولاً شامل مبلغی برای نصب اولیه، اجاره ماهانه دستگاه و گاهی هم هزینه های شارژ مجدده. علاوه بر این، باید یه وثیقه یا تامین کیفری هم بذاری که این وثیقه برای جبران خسارت های احتمالی به دستگاه یا تضمین رعایت قوانین استفاده میشه. مبلغ دقیق این هزینه ها ممکنه تغییر کنه و بهتره که برای اطلاع از جزئیات، از مراجع قانونی بپرسی یا با یه وکیل مشورت کنی.

میشه قبل از رفتن به زندان پابند خواست؟

برخلاف تصور بعضیا، همیشه لازم نیست اول بری زندان بعد درخواست پابند بدی. طبق ماده ۵۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری، شما یا حتی قاضی اجرای احکام، می تونین قبل از اینکه اصلاً وارد زندان بشی، درخواست پابند الکترونیکی رو مطرح کنین. اگه قاضی موافقت کنه و شرایط لازم رو هم داشته باشی، میشه بدون اینکه طعم زندان رو بچشی، مستقیماً از پابند استفاده کنی. این یه فرصت خوبه که زندگی عادی تری رو خارج از زندان تجربه کنی.

پابند رو چطور باز کنیم؟

اگه دوران محکومیتت تموم شد یا دادگاه دستور باز کردن پابند رو صادر کرد، فقط باید به مراکز مجاز و مشخصی که مسئول نصب پابند هستن مراجعه کنی. این پابندها قفل الکترونیکی دارن و فقط با دستگاه های خاص و دستور قضایی باز میشن. تحت هیچ شرایطی خودت یا کس دیگه نباید تلاش کنه که پابند رو باز کنه یا بهش آسیب بزنه. همونطور که قبل تر گفتم، این کار جرمه و ممکنه عواقب بدی برات داشته باشه، از جمله برگشت به زندان یا جریمه مالی.

«رعایت دقیق قوانین و محدودیت های پابند الکترونیکی کلید موفقیت در گذراندن دوران مراقبت خارج از زندان است. هرگونه تخلف می تواند منجر به لغو پابند و بازگشت به زندان شود.»

نتیجه گیری

پابند الکترونیکی، ابزاری هوشمند و مدرن تو سیستم قضاییه که اومده تا یه راه حل جدید برای نظارت و بازپروری باشه. این وسیله به آدم ها این فرصت رو میده که به جای تحمل حبس تو زندان، تو یه محدوده مشخص و تحت نظارت، کنار خانواده و اجتماع باشن. البته، این فرصت طلایی با مسئولیت های بزرگی همراهه و مهم ترینش، رعایت دقیق محدوده ترده. همین طور که دیدیم، محدوده پابند الکترونیکی حداکثر ۱۰۰۰ متر (۱ کیلومتر) هست و توسط دادگاه مشخص میشه، نه کمتر و نه بیشتر.

از اونجایی که پابند الکترونیکی مزایای زیادی مثل کاهش جمعیت زندان ها، حفظ ارتباط فرد با جامعه و خانواده، و امکان ادامه تحصیل یا کار رو داره، خیلی مهمه که هرکسی که ازش استفاده می کنه، قوانین و محدودیت هاش رو کاملاً بدونه و رعایت کنه. دستکاری پابند، یا خارج شدن از محدوده بدون دلیل موجه و اطلاع قبلی، عواقب جدی مثل برگشت به زندان و افزایش مجازات رو به دنبال داره.

در نهایت، باید بگم که پابند الکترونیکی یه راهکار موثره که اگه با آگاهی کامل و رعایت اصول و مقررات همراه باشه، می تونه کمک بزرگی به اصلاح فرد و نظام قضایی کنه. پس اگه تو این شرایط هستی، حواست به همه چی باشه. اگه سوالی داری یا نیاز به مشاوره تخصصی در مورد پابند الکترونیکی و محدوده هاش داری، حتماً با کارشناسان حقوقی ما تماس بگیر تا راهنمایی های لازم رو بهت بدن.