مشروعیت عملیات 7 اکتبر در چارچوب حق دفاع از فلسطین/تعبیر جهان از «نسل کشی» در حال تغییر است

در نشست خانه گفتگوی دانشگاه آزاد مطرح شد؛

خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی با حضور دو تن از وکلای برجسته بین المللی از کشورهای آفریقای جنوبی و فرانسه، میزبان نشستی با محوریت جنگ غزه و نقض حقوق بشر از سوی رژیم صهیونیستی بود.

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری اوبیکو، بیست و چهارمین نشست از سلسله نشست های خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی روز دوشنبه بیست و یکم اسفند ماه برگزار شد.

این نشست بر موارد «نقض حقوق بشردوستانه در غزه» متمرکز بود و در آن به ابعاد حقوقی جنایت هایی پرداخته شد که در فلسطین اشغالی، طی ده ها سال به ویژه از بعد از عملیات 7 اکتبر (طوفان الاقصی)، اتفاق افتاده است. 

در این نشست، بر استفاده از ابزار های حقوق بین الملل برای  حمایت از مجاهدت مردم فلسطین تاکید شد- ابزارهایی که همزمان مبین حقوق دینی ما هم هستند. 

در ابتدای جلسه، «ضیاد پاتل» (Ziyaad Patel) فعال حقوق بشر و وکیل حقوق بین الملل از آفریقای جنوبی، تاریخچه ای کوتاه درباره مبارزات کشورش علیه رژیم صهیونیستی ارایه داد.

وی همچنین تاکید کرد که عملیات 7 اکتبر حماس در چارچوب حق دفاع مشروع مردم فلسطین قابل ارزیابی است.

این وکیل حوزه حقوق بین الملل، در ادامه این سوال را مطرح کرد که «آیا صهیونیست ها به عنوان نیروی اشغالگر حق پاسخ متقابل به عملیات حماس آن هم با این حد از خشونت را داشته اند؟»

به گفته پاتل، یکی از دلایل شکایت آفریقای جنوبی به دادگاه لاهه بابت همین موضوع بود به ویژه آنکه با استناد به کنوانسیون منع جرایم نسل کشی، می توانیم اسراییل را بازخواست کنیم.

پاتل در ادامه افزود: دادگاه بین المللی دادگستری خیلی صریح بر لزوم آتش بس و ممانعت از اقداماتی که به نقض حقوق بشر منجر شود، تاکید کرد اما سوالی که باقی می ماند این است که باتوجه به کارشکنی اسراییل، بدون برقراری آتش بس، چگونه می توان اقدامات بشردوستانه را پیش برد؟

ناگفته نماند که به موجب 16 رای دادگاه، این رژیم باید اقدامات موثری را انجام دهد و از نقض حقوق بشردوستانه دست بردارد.

همچنین رژیم صهیونیستی به موجب تصمیم دادگاه باید سریعا گزارشی را ارایه دهد و دادگاه را قانع کند که اقداماتی را در این زمینه انجام داده است؛ حال آنکه تل آویو خود را ملزم به رعایت این دستور نمی داند.

برای همین آفریقای جنوبی دعوای جدیدی را نزد دادگاه لاهه طرح کرد تا اسراییل را بازخواست کند.

نهایت آنکه دادگاه درباره تداوم نقض حقوق بشردوستانه در غزه به جمع بندی رسید و تاکید کرد که اسراییل باید به رای صادرشده در تاریخ 26 ژانویه پایبند باشد.

در حال حاضر در شمال غزه مردم با قحطی مواجه هستند و امدادرسانی به کندی انجام می شود و آفریقای جنوبی در انتظار اعلام رای نهایی دادگاه لاهه است.

در ادامه نشست خانه گفتگو، «ژیل دوور» (Gilles Devers) وکیل بین المللی از فرانسه با اشاره به تحولات غزه گفت: آنچه ما را متحد می کند، مسیر حقیقی مسایل حقوقی و جوهره انسانیت است. 

وی گفت: در واقع، دلیل اصلی سفر من به ایران، تمرکز بر مسیله فلسطین به عنوان یک دغدغه مشترک است. تلاش من این است که با همکاری یکدیگر فشاری حقوقی و قضایی علیه اسراییل ایجاد کنیم و امید است که در این مسیر از حمایت حقوق دانان ایرانی هم استفاده کنیم.

دوور افزود: موانع و مشکلاتی داریم به ویژه هنگام کار با ساختار های پیچیده بین المللی خاصه آنکه دشمن هم قوی است؛ اما اقدام آفریقای جنوبی پیروزی بزرگی برای فلسطین بود و اکنون شاهد هستیم که شکاف میان غرب و اسراییل درحال عمیق تر شدن است.

به گفته وی، سرعت روند رسیدگی به شکایت مطرح شده از سوی آفریقای جنوبی بالا بود و کمتر از یک ماه طول کشید و این نشان از تسلیم دادگاه در برار افکار عمومی دارد.

دوور افزود: نکته بسیار مهم اتفاقات اخیر این بود که توافق اسلو به حاشیه رفت. در این توافق، ملت فلسطین ارتباط خود را با نهاد های بین المللی از دست داد و تعیین سرنوشت به تشکیلات خودگردان واگذار شد. اما پس از 7 اکتبر، در قضیه بازگشت حق به ملت فلسطین، شاهد یک تغییر رویه قضایی هستیم و این بسیار مهم است.

دوور در توضیح این مطلب افزود: باید چشم هایمان را باز کنیم. همواره غرب مدعی حقوق بشر و بین الملل بوده، اما اکنون بازی عوض شده است و یک نسل کشی در حال انجام است و غرب چشم خود را به روی آن بسته است. چشم پوشی آنها از حقیقت، سنگینی کفه ترازو را به نفع جنوب جهانی تغییر می دهد تا آنجا که در آینده مدعیان حقوق بشر به جنوب جهانی تعلق دارند چراکه آنها چشم خود را به روی نسل کشی نبستند. به این ترتیب، در تعبیر کلمه نسل کشی شاهد یک تغییر مهم در سطح جهانی هستیم.

به گفته دوور، تعریف کلمه نسل کشی در کنوانسیون بین المللی بسیار کوتاه است و تفاسیر متعددی می توان ارایه داد. در مورد غزه، اسراییل به دنبال تغییر شرایط زیست مردم محلی است و این می تواند نسل کشی تلقی شود.  به تعبیر دیگر، حرف آنها این است که «تو را نمی کشم ولی اجازه نمی دهم اینجا زندگی کنی».

وی افزود: اگر تشکیلات خودگردان به ما وکالت بدهد، می توانیم در بستر قضایی اروپا اتفاقات بزرگی را رقم بزنیم. در دیوان دادگستری اتحادیه اروپا پیچیدگی های لاهه وجود ندارد و می توانیم راحت تر کار را پیش ببریم مثل قطع روابط اقتصادی با کشور های استعماری.

اینکه «ایران چگونه می تواند ضمن پرهیز از به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی، دعوای حقوقی را علیه این رژیم پیش ببرد» نیز ازجمله مباحث مورد بحث در نشست خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی بود.

 به گفته پاتل، یکی از دلایل عدم ورود ایران به پرونده جاری در دیوان لاهه، این است که در اقامه دعوای اخیر، موجودیت رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخته شده و این مغایر با اصول ایران است.

اما به اعتقاد دکتر دوور، ایران می تواند بدون آنکه رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد، تعریف خود از نسل کشی را ارایه دهد.

وی در توضیح نظر خود به موضوع  آلمان اشاره کرد و گفت: برلین درقبال نسل کشی در میانمار، تعریفی مشخص ارایه داده است؛ اما با توجه به مواضع حمایت گرانه از رژیم صهیونیستی، ما مانع از آن شدیم که تعریفی جدید از نسل کشی در قبال غزه ارایه دهد چراکه نمی توان برای یک مسیله دو تعریف متفاوت ارایه داد.

در نشست خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی، جمعی دیگر از اساتید و کارشناسان حوزه بین الملل نیز حضور داشتند. از سایر موضوعات مهمی که در جلسه بررسی «نقض حقوق بشردوستانه» به آنها پرداخته شد، می توان به پروژه نفوذ فرهنگی صهیونیسم در جهان به ویژه کشورهای غربی اشاره کرد که با هدف فروپاشی اخلاق، سقوط کلیسا و انقلاب جنسیتی انجام می شود. از این منظر، تهاجم فرهنگی صهیونیست ها به مراتب خطرناک تر از تهاجم نظامی آنها است و به خاورمیانه محدود نمی شود.

نکته دیگر، هوشیاری نسبت به تلاش صهیونیست ها برای نسل زدایی به جای نسل کشی است که مصداق آن را در غزه مشاهده می کنیم.