خلاصه کتاب باغ گمشده ( نویسنده جواد مجابی )

اگه دنبال یک سفر هیجان انگیز به دل تاریخ و قصه های پر رمز و راز گذشته هستید،

خلاصه کتاب باغ گمشده جواد مجابی دقیقا برای شماست. این رمان بی نظیر، شما رو به تماشای سرگذشت یک باغ اشرافی و خانواده ای می بره که با پیچ و خم های تاریخ ایران گره خورده.

«باغ گمشده» جواد مجابی یکی از اون رمان هایی هست که وقتی شروعش می کنید، دیگه نمی تونید زمین بذارید. راستشو بخواین، مجابی با یک قلم بی نظیر و نگاهی تیزبین، شما رو به دنیایی می بره که شاید خیلی از ما فقط تو کتاب های تاریخ دیده باشیم، اما اینجا قراره زندگی کنیم. این کتاب یه جورایی مثل یه آلبوم عکس خانوادگی قدیمی می مونه که هر صفحه ازش پر از قصه و رازهای نگفته است. قراره با هم سفری داشته باشیم به این باغ قدیمی، نسل هایی که توش زندگی کردن و سرنوشت هایی که با خاک این باغ عجین شدن. اگه دوست دارید بدونید این کتاب چه حرف هایی برای گفتن داره، تا آخر این مطلب با من همراه باشید.

درباره نویسنده: جواد مجابی، طنزپرداز و مورخ ادبی

جواد مجابی رو میشه گفت از اون نویسنده هایی هست که اسمش برای خیلی از اهل قلم و کتاب خون ها آشناست. مجابی فقط یه نویسنده نیست؛ اون یه طنزپرداز، نقاش، شاعر و مورخ ادبی به تمام معناست که هر کاری کرده، اثرش موندگار شده. ایشون متولد سال ۱۳۱۸ در قزوین هستن و در طول سالیان سال، آثار خیلی زیادی رو در حوزه های مختلف ادبی از خودشون به جا گذاشتن.

از آثار شاخص ایشون میشه به «اطلس طنز ایران»، «شناسنامه رمان نو ایران»، و کلی مجموعه شعر و داستان دیگه اشاره کرد. مجابی یه ویژگی خاص تو قلمش داره؛ اونم استفاده از طنز زیرپوستی و نگاه انتقادی به جامعه و تاریخ ایرانه. یعنی شما وقتی آثارش رو می خونید، ممکنه یه جاهایی زیر لب خنده تون بگیره، اما بعدش یهو فکر می کنید که چه حرف های عمیقی رو پشت این طنز پنهان کرده. جزئیات نگاری و توانایی اش در تصویرسازی هم حرف نداره. انگار با کلمات نقاشی می کشه و شما رو می بره وسط صحنه.

حالا «باغ گمشده» تو کارنامه پر و پیمون مجابی چه جایگاهی داره؟ این رمان، یکی از مهم ترین رمان های ایشون به حساب میاد، با اینکه خیلی دیر به دست ما رسید. مجابی این رمان رو سال ۱۳۶۹ نوشت، ولی به دلایلی، حدود بیست سال طول کشید تا بالاخره انتشارات ققنوس اون رو منتشر کنه. این تاخیر، خودش یه جورایی حس نوستالژیک عجیبی به کتاب میده، انگار یه میراث قدیمی بوده که بالاخره پیدا شده و به دست ما رسیده.

معرفی اجمالی کتاب باغ گمشده

خب، بریم سراغ معرفی خود کتاب. اسمش که روشه: «باغ گمشده». این رمان رو جواد مجابی عزیز نوشته و همون طور که گفتم، انتشارات ققنوس زحمت چاپش رو کشیده. اولین بار هم سال ۱۳۹۶ منتشر شد، اما همون طور که اشاره کردم، ریشه های نوشتنش خیلی عمیق تره و به دهه شصت برمی گرده.

اگه بخوایم ژانرش رو بگیم، میشه اون رو یه رمان اجتماعی، تاریخی و حتی طنز دونست که به نوعی با رئالیسم هم آمیخته شده. یعنی هم با واقعیت های جامعه سروکار داره، هم از دل تاریخ حرف می زنه و هم با یه چاشنی طنز تلخ و شیرین، شما رو همراه خودش می کنه. تعداد صفحاتش هم حدود ۳۵۰-۴۰۰ صفحه است که برای یک رمان پرمحتوا، اندازه مناسبی به حساب میاد.

داستان کلی «باغ گمشده» درباره سرگذشت یک باغ اشرافی قدیمیه که از دوران قاجار تا زمان معاصر، خیلی اتفاقات رو به خودش دیده. این باغ، فقط یه مکان نیست؛ یه جورایی نماد تاریخ ایرانه، نماد خاندان هایی که توش زندگی کردن و تغییرات اجتماعی و سیاسی که هر کدومشون رو به نحوی تحت تاثیر قرار داده. مجابی از طریق این باغ و آدم هاش، یه تاریخ زنده رو جلوی چشم شما میاره که هم آموزنده است و هم به شدت جذاب.

خلاصه کامل و جامع رمان باغ گمشده

خب، رسیدیم به قلب داستان. جایی که قراره وارد جزئیات بیشتری از «باغ گمشده» بشیم و ببینیم جواد مجابی چه قصه ای رو برامون روایت کرده. آماده اید که وارد این باغ بشیم؟

شروع داستان و راوی: در جستجوی گذشته

همه چیز با یک عکس قدیمی شروع میشه. یه عکس کهنه و خاک خورده که شاهین، راوی اصلی داستان، با دقت تمام داره بهش نگاه می کنه. شاهین، خودش یه شاهزاده قجری و یکی از آخرین بازمانده های خاندانیه که صاحب این باغ بودن. این عکس، نه فقط یه تیکه کاغذ کهنه، که دروازه ای به گذشته است، به خاطراتی که شاید خودش تجربه نکرده، ولی حالا داره از دل تاریخ بیرون می کشدشون.

توی این عکس، یه شخصیت کلیدی وجود داره: میرزاطاهر خاصه تراش. مجابی با همین میرزا شروع می کنه و شما رو با ظاهر و کار و زندگی این آدم آشنا می کنه. میرزاطاهر، یه آدم معمولی نبوده، بلکه زندگی پرفراز و نشیبی داشته که با سرنوشت خاندان خاقان (جد بزرگ شاهین) گره خورده.

میرزاطاهر خاصه تراش: از دلاکی تا دربار خاقان

میرزا طاهر خاصه تراش، اوایل زندگی اش یه دلاک ساده تو حموم های قدیمی بوده. حتماً می دونید که دلاک ها چقدر تو اون زمان آدم های مهمی بودن و اسرار زیادی تو سینه داشتن! اما سرنوشت برای میرزا طاهر جور دیگه ای رقم می خوره. اون یه جورایی شانس میاره و پاش به خونه خاقان باز میشه. خاقان که یکی از شخصیت های صاحب مقام و قدرتمند اون زمان بوده، از میرزا طاهر خوشش میاد و اون رو به عنوان خاصه تراش خودش انتخاب می کنه. خاصه تراش یعنی کسی که مخصوص خاقان بوده و وظیفه اش آرایش ریش و مو و رسیدگی های شخصی ایشون بوده. این شغل، یه جورایی میرزا رو وارد دنیای قدرت و نفوذ می کنه.

میرزا طاهر تو این مسیر، دوست و دشمن پیدا می کنه، ماجراهای زیادی رو از سر می گذرونه و خودش میشه یه بخشی از تاریخ این خاندان و این باغ. اون از یه طبقه اجتماعی پایین، خودش رو بالا می کشه و تبدیل به یکی از مهره های اصلی این قصه میشه. روایت زندگی میرزا طاهر، به ما نشون میده که چطور یه آدم عادی می تونه با فراز و نشیب های روزگار، جایگاهش تو جامعه رو تغییر بده و چقدر آدم ها در دل تاریخ، می تونن نقش های عجیبی رو بازی کنن.

سیر تحول یک خاندان و یک مکان

شاهین، که حالا دیگه یه جورایی شده باستان شناس تاریخ خودش، همراه با دو تا برادرش، طرلان و شهباز، از نوادگان خاقان به حساب میان. اونا وارث های یه گذشته پرشکوه هستن که حالا داره کم کم محو میشه. مجابی خیلی هنرمندانه، سرگذشت نسل های مختلف این خاندان رو مثل پازل کنار هم می چینه. هر فصل، یه تیکه از این پازل رو کامل می کنه و ما رو با خودش به بخش های مختلف تاریخ می بره.

داستان فقط در مورد آدما نیست، درباره خود باغ هم هست. این باغ، از یه نماد قدرت و شکوه، آروم آروم دچار زوال میشه. هرچی جلوتر میریم، می بینیم که باغ از اون عظمت و زیبایی اولیه فاصله می گیره و تبدیل میشه به یه خاطره، یه چیزی که دیگه وجود فیزیکی نداره، ولی تو ذهن و قلب آدما زنده است. این زوال تدریجی باغ، استعاره ای از زوال یک دوره تاریخی و تغییرات عمیق اجتماعی در ایرانه.

رویدادهای کلیدی و نقاط عطف داستان

تو این رمان، مجابی پرده از خیلی از ماجراهای اصلی و درگیری های داخلی و خارجی خاندان برمی داره. از عشق و عاشقی ها گرفته تا حسادت ها و خیانت ها. اما چیزی که این کتاب رو خاص می کنه، بازتاب تحولات سیاسی و اجتماعی ایرانه که تو دل زندگی شخصیت ها خودش رو نشون میده. هر اتفاق مهم تاریخی، یه جورایی روی زندگی این آدما تاثیر می ذاره و جهت سرنوشتشون رو عوض می کنه.

نویسنده خیلی خوب تفاوت های نسلی و تقابل سنت و مدرنیته رو به تصویر می کشه. نسل های قدیمی که به سنت ها پایبند بودن و نسل های جدیدتر که دنبال تغییر و نوآوری هستن. این تقابل ها، یه جورایی نشون دهنده حال و روز جامعه ایران تو اون دوران بوده و الان هم میشه ردپاش رو دید.

این جمله از متن کتاب، فضای سنگین و حس نوستالژیک رمان را به خوبی نشان می دهد و شما را به عمق افکار راوی می برد.

پایان بندی و سرنوشت باغ

بدون اینکه بخوام داستان رو کامل لو بدم (چون لذت اصلی کتاب به کشف همین چیزهاست)، باید بگم که پایان بندی «باغ گمشده» یه جورایی تلخ و شیرینه. مجابی به زیبایی نشون میده که چطور گذر زمان، همه چیز رو تغییر میده و چطور حافظه جمعی ما آدما، می تونه بعضی چیزها رو فراموش کنه یا از یاد ببره. باغی که روزی نماد قدرت و زندگی بوده، حالا فقط یه خاطره است، یه اسم که تو ذهن شاهین و خواننده هاش زنده است.

نتیجه گیری داستان، پیامی عمیق درباره ماهیت زمان، فراموشی و تلاش برای زنده نگه داشتن میراث گذشته است. اینجاست که شما به این فکر می افتید که چقدر تاریخ ما پر از این باغ های گمشده است که باید دنبالشون بگردیم و قصه هاشون رو بشنویم.

شخصیت های اصلی و تاثیرگذار در باغ گمشده

همون طور که تو هر رمان خوبی، شخصیت ها نقش محوری دارن، تو «باغ گمشده» هم مجابی کاراکترهای به یاد موندنی خلق کرده. بیاین یه نگاهی به مهم تریناشون بندازیم:

• شاهین: ایشون راوی اصلی و محور داستانه. شاهین یه جورایی پل ارتباطی ما با گذشته است. اون با نگاه خودش به عکس قدیمی و جستجو تو خاطرات خانوادگیش، ما رو با خودش به این سفر تاریخی می بره. اون نه فقط یه راوی، که خودش هم بخشی از این گذشته است.
• میرزاطاهر خاصه تراش: این شخصیت رو که قبل تر هم گفتم، خیلی مهمه. میرزا با فراز و نشیب های زندگی اش، نمادی از تغییر طبقات اجتماعی و نفوذ آدم هاست. اون از دلاکی به خاصه تراش خاقان میرسه و این تغییر جایگاه، ماجراهای زیادی رو به دنبال داره.
• خاقان: جد بزرگ خاندان و نماینده قدرت و شکوه دوران گذشته. اون کسیه که میرزاطاهر رو به خونه اش راه میده و زندگی خیلی ها رو تحت تاثیر قرار میده. خاقان یه جورایی نماد اون دوره از تاریخ ایرانه.
• طرلان و شهباز: این دو نفر برادران شاهین هستن و هر کدومشون به نحوی تو تکمیل روایت و نشون دادن ابعاد مختلف داستان نقش دارن. اون ها هم مثل شاهین، وارث این باغ و این گذشته پرماجرا هستن.

البته شخصیت های فرعی زیادی هم تو داستان هستن که هر کدومشون با اومدنشون، یه گوشه از این پازل رو کامل می کنن و به داستان عمق و رنگ و لعاب میدن. مجابی تو خلق این شخصیت ها واقعاً دست بالا رو داشته و هر کدوم رو با ظرافت خاصی پرداخته.

تحلیل مضامین و نمادهای اصلی رمان

«باغ گمشده» فقط یه داستان نیست، یه لایه زیرین عمیق داره که پر از مضامین و نمادهاییه که مجابی با هوشمندی تو دلش پنهان کرده. بیاین چند تاش رو با هم بررسی کنیم:

گذر زمان و زوال: باغی که محو شد

شاید مهم ترین تم رمان همین باشه. باغ گمشده، خودش یه استعاره بزرگ از تاریخ ایرانه. از میراثی که شاید یه زمانی خیلی باشکوه بوده، ولی حالا یا فراموش شده، یا رو به زواله. مجابی نشون میده که چطور زمان می تونه همه چیز رو از بین ببره، از بناهای باشکوه گرفته تا خاطرات آدما. این زوال، یه جورایی تلنگریه به ما که قدر گذشته و میراثمونو بدونیم.

تاریخ و هویت ملی: از قاجار تا امروز

رمان باغ گمشده، یه جورایی بازخوانی بخشی از تاریخ ایرانه، اما نه از دید تاریخ دان ها، بلکه از دید یه خانواده. اینجاست که تاریخ از حالت خشک و بی روح کتاب های درسی خارج میشه و جون می گیره. ما می بینیم که چطور اتفاقات بزرگ تاریخی، تو زندگی روزمره آدما اثر می ذاره و هویت ملی ما رو شکل میده.

طبقات اجتماعی و قدرت: بالا و پایین شدن آدم ها

داستان میرزاطاهر خاصه تراش بهترین نمونه برای نشون دادن تحولات طبقات اجتماعی و قدرته. مجابی نشون میده که چطور آدما می تونن جایگاهشون رو تو جامعه تغییر بدن و چطور قدرت، می تونه دست به دست بچرخه. این بخش از رمان، یه نگاه موشکافانه به ساختارهای اجتماعی اون دوران داره.

طنز و نقد اجتماعی: خنده ای تلخ بر لب تاریخ

جواد مجابی رو که می شناسید، طنز جزء جدانشدنی قلمشه. تو «باغ گمشده» هم این طنز رو می بینیم، اما نه یه طنز سطحی. طنزش تلخ و گزنده است و یه جورایی نقد جامعه و سیاست رو پشتش پنهان کرده. اون با طنز، خیلی از واقعیت های تلخ رو بهمون نشون میده و ما رو به فکر فرو می بره.

حافظه و نوستالژی: گذشته ای که باید یادمان بماند

شاهین، راوی داستان، یه جورایی درگیر نوستالژیه. اون داره تلاش می کنه تا خاطرات گمشده گذشته رو زنده کنه. این مضمون، اهمیت یادآوری گذشته و تاثیرش روی حال و آینده ما رو نشون میده. حافظه جمعی، یه سرمایه بزرگ برای هر ملت و هر خانواده است.

عشق و روابط انسانی: پیچیدگی های یک خانواده

مثل هر رمان دیگه، تو «باغ گمشده» هم عشق و روابط انسانی جایگاه ویژه ای دارن. روابط پیچیده درون خاندان، عشق های پنهان، حسادت ها و وفاداری ها، همه و همه به داستان عمق و حس و حال انسانی میدن.

سبک نگارش و ویژگی های ادبی باغ گمشده جواد مجابی

یکی از دلایلی که «باغ گمشده» اینقدر جذاب میشه، سبک نگارش خاص جواد مجابیه. ایشون واقعاً تو این زمینه یه استاد به تمام معناست. بیاین چند تا از ویژگی های قلمش رو با هم مرور کنیم:

روایت چندصدایی و سیال ذهنی

مجابی از یه روایت خطی و ساده فراتر میره. تو «باغ گمشده»، شما با روایت های مختلف و صداهای متفاوت روبرو میشید. گاهی وقتا انگار دارید تو ذهن شخصیت ها غرق میشید و افکارشون رو می شنوید. این «سیال ذهنی» یه جورایی شما رو بیشتر درگیر داستان می کنه و حس می کنید که خودتون هم بخشی از دنیای اونا هستید.

استفاده از زبان فاخر و ادبی در کنار طنز

زبان مجابی، یه زبان ساده و روزمره نیست؛ اون از کلمات و عبارات ادبی و فاخر استفاده می کنه که به متن عمق و زیبایی میده. اما این زبان رسمی و سنگین، مانع از حضور طنز نمیشه. بلکه طنز مجابی تو دل همین زبان ادبی میشینه و یه ترکیب خاص و منحصر به فرد رو ایجاد می کنه که خواننده رو غافلگیر می کنه.

جزئیات نگاری و تصویرسازی قوی

مجابی یه جورایی نقاش با کلمات هم هست. اون انقدر جزئیات رو دقیق و کامل توصیف می کنه که شما انگار دارید صحنه ها رو جلوی چشمتون می بینید. از ظاهر میرزاطاهر گرفته تا بوی باغ و حس و حال آدم ها. این توانایی در تصویرسازی، باعث میشه که شما کاملاً تو فضای داستان غرق بشید.

ساختار غیرخطی داستان و رفت و برگشت به گذشته

اگه دنبال یه داستان با شروع و پایان مشخص هستید، شاید اولش «باغ گمشده» کمی براتون چالش برانگیز باشه. مجابی دوست داره شما رو تو زمان عقب و جلو ببره. اون با رفت و برگشت به گذشته، پازل داستان رو کم کم کامل می کنه. این ساختار غیرخطی، یه جورایی شبیه به خود حافظه آدماست که ناگهان از یه اتفاق کوچیک، به یه خاطره خیلی دور پرتاب میشه.

چه کسانی از خواندن باغ گمشده لذت می برند؟

شاید این سوال براتون پیش بیاد که خب، این کتاب برای کی خوبه؟ کی باید بره سراغ «باغ گمشده»؟ اگه راستشو بخواید، این کتاب برای طیف وسیعی از خواننده ها جذابه، اما بعضی ها ممکنه بیشتر باهاش ارتباط برقرار کنن:

• رمان خوان هایی که دنبال عمق و لایه های پنهان هستن: اگه شما از اون دسته خواننده ها هستید که دوست دارید تو دل داستان غرق بشید و هر پاراگراف رو چند بار بخونید تا به عمقش پی ببرید، «باغ گمشده» دقیقاً برای شماست.
• علاقه مندان به ادبیات غنی و تحلیل گرایانه معاصر ایران: اگه دوست دارید با ادبیات معاصر ایران و نویسنده هایی که نگاهی متفاوت و تحلیلی به جامعه دارن آشنا بشید، جواد مجابی و این کتابش یه گزینه عالیه.
• کسانی که از طنز تلخ و نگاه فلسفی به تاریخ لذت می برند: اگه اهل خنده های زیرپوستی هستید که بعدش یه کم به فکر فرو برید، یا اگه تاریخ رو فقط یه سری اسم و تاریخ نمی بینید و دوست دارید از دریچه فلسفی بهش نگاه کنید، حتماً «باغ گمشده» رو دوست خواهید داشت.
• دانشجویان و پژوهشگران ادبیات: این کتاب منبع خوبی برای تحلیل های ادبی و بررسی مضامین تاریخی و اجتماعی در ادبیات معاصر ایرانه.

خلاصه که اگه یه کتاب می خواید که هم داستان پردازی قوی داشته باشه، هم تاریخ رو براتون زنده کنه و هم چاشنی طنز و نقد اجتماعی داشته باشه، از دستش ندید!

برگی از باغ گمشده: نمونه ای از متن کتاب

برای اینکه بیشتر با حال و هوای قلم مجابی و فضای کتاب آشنا بشید، اجازه بدید یه قسمت کوتاه از متن رو اینجا با هم بخونیم. این بخش نه داستان رو لو میده و نه اسپویل خاصی داره، فقط یه پنجره کوچیکه به دنیای «باغ گمشده»:

این پاراگراف، با توصیف فضای ذهنی راوی و اشاره به رختخواب به عنوان یک نماد در خاندان، عمق روانشناختی و نگاه نقادانه مجابی را به خوبی نشان می دهد. لحن محاوره ای نویسنده در انتقال این فضای سنگین اما خودمانی کاملا محسوس است.

می بینید که چطور با همین چند جمله کوتاه، مجابی یه فضای ذهنی و روانی خاص رو خلق می کنه و شما رو به دنیای افکار راوی می بره. این تیکه، یه گوشه کوچیک از جهان بزرگ «باغ گمشده» است.

نگاهی به نقد و نظرات درباره باغ گمشده

مثل هر اثر ادبی دیگه، «باغ گمشده» هم بعد از انتشار، واکنش های مختلفی رو از طرف منتقدان و خوانندگان به دنبال داشته. عموماً استقبال از این رمان خیلی خوب بوده و به خاطر ویژگی های خاصش، مورد تحسین قرار گرفته.

خیلی از منتقدها، قلم مجابی رو تو این اثر ستایش کردن و از عمق روایت، توانایی ایشون در خلق شخصیت ها و به تصویر کشیدن تاریخ ایران از دریچه ای تازه تعریف و تمجید کردن. اونا به این نکته اشاره می کنن که مجابی چطور تونسته با کنار هم گذاشتن تکه های پازل تاریخ و قصه یک خاندان، یه اثر ماندگار خلق کنه.

نقاط قوت کتاب معمولاً شامل:

• پیرنگ داستانی قوی و جذاب: داستانی که خواننده رو تا انتها دنبال خودش می کشه.
• شخصیت پردازی عمیق و چندوجهی: کاراکترهایی که می تونید باهاشون ارتباط برقرار کنید.
• زبان فاخر و ادبی در کنار طنز موشکافانه: ترکیبی که به متن زیبایی و عمق خاصی میده.
• نگاه تاریخی و اجتماعی دقیق: بازتاب تحولات ایران در بستر یک داستان خانوادگی.

البته ممکنه بعضی ها هم به خاطر ساختار غیرخطی و رفت و برگشت های زمانی، کمی باهاش چالش داشته باشن، اما این خودش بخشی از جذابیت کار مجابیه و برای کسانی که به رمان های چالش برانگیز علاقه مندند، یه مزیت محسوب میشه.

این نقل قول، خلاصه ای از دیدگاه های مثبت منتقدان نسبت به این اثر ارزشمند است.

در کل میشه گفت که «باغ گمشده» تونسته جایگاه خودش رو بین رمان های مهم معاصر ایران پیدا کنه و به عنوان یه اثر شاخص از جواد مجابی مطرح بشه.

نتیجه گیری: باغی که هنوز زنده است و حرف برای گفتن دارد

خب، رسیدیم به انتهای سفرمون تو «باغ گمشده» جواد مجابی. امیدورام از این گشت و گذار مجازی لذت برده باشید و حالا یه دید کلی و خوبی نسبت به این رمان ارزشمند پیدا کرده باشید.

«باغ گمشده» نه فقط یه داستان ساده از یه خاندان اشرافی و یه باغ قدیمی نیست؛ این کتاب یه جورایی آینه تمام نمای تاریخ ماست، تاریخ پر فراز و نشیبی که با گذشت زمان، بعضی از گوشه هاش شاید غبار فراموشی گرفته باشه، اما اگه خوب نگاه کنیم، هنوز زنده است و حرف برای گفتن داره.

مجابی با قلم قدرتمند، نگاه موشکافانه و طنز خاص خودش، ما رو به فکر فرو می بره که چقدر گذشته روی حال ما تاثیر داره و چطور میراثی که از گذشتگانمون بهمون رسیده، می تونه هویت امروزمون رو شکل بده. این رمان یه جورایی دعوتیه برای اینکه تو باغ خاطرات خودمون قدم بزنیم و دنبال اون گنج های گمشده بگردیم.

بهتون پیشنهاد می کنم اگه این خلاصه کتاب باغ گمشده، تو دلتون شور و شوقی ایجاد کرده، حتماً نسخه کامل کتاب رو تهیه کنید و خودتون رو مهمون یه تجربه عمیق و ماندگار کنید. مطمئن باشید از خواندنش پشیمون نمیشید. و اگه خوندید، خوشحال میشم نظراتتون رو درباره این رمان اینجا با ما به اشتراک بذارید و بگید کدوم قسمت از باغ گمشده بیشتر تو ذهنتون موندگار شد.